Όλοι έχουμε κάποια στιγμή πενθήσει την απώλεια ενός αγαπημένου ζώου. Και όλοι που έχουμε ζώα θα βρεθούμε σε αυτή τη θέση. Δυστυχώς οι αγαπημένοι μας αυτοί φίλοι δεν ζουν πολύ. Μεγαλώνουν γρήγορα και γερνούν γρήγορα. Αυτός είναι ο κύκλος της ζωής τους. Άδικος για εμάς που θέλουμε να τα έχουμε πολλά χρόνια δίπλα μας. Άδικο και για εκείνα.
από τη Μυρτώ Τζώρτζου (petpetmag@gmail.com)
Το πένθος για ένα πολύ αγαπημένο κατοικίδιο μπορεί να είναι μια ιδιαίτερα επίπονη διαδικασία. Και δεν έχει σχέση με την ηλικία του ζώου. Γιατί ακόμα και αν εκείνο είναι μεγάλο σε ηλικία, ποτέ δεν είμαστε έτοιμοι να το χάσουμε.
Πριν από ένα περίπου μήνα έχασα τον γάτο μου από καρκίνο της ουροδόχου κύστης. Δύσκολος καρκίνος, σκληρός, χωρίς έλεος. Μέσα σε 15 μέρες έγινε άλλος. Μέσα σε 15 μέρες έφυγε χωρίς να το πάρω χαμπάρι.
Τον Αύγουστο θα κλείναμε 17 χρόνια κοινής ζωής. Πολλά, θα μου πείτε. Λίγα, θα σας πω. Ποτέ δεν είναι πολλά τα χρόνια που ζεις δίπλα στους αγαπημένους σου, είτε αυτοί είναι άνθρωποι είτε ζωάκια. Ναι ήταν μεγάλος. Ναι είχε περάσει το προσδόκιμο ζωής της γάτας, όπως μου είπε ο κτηνίατρος και εγώ τον κοιτούσα σαν να ήταν εξωγήινος. Θα μπορούσε όμως να ζήσει λίγο ακόμα. Αυτό το λίγο ακόμα που ποτέ δεν θες να είναι λίγο ακόμα. Γιατί θες να είναι πολύ. Και πιο πολύ από πολύ.
Οι μέρες που ακολούθησαν ήταν δύσκολες. Ακόμα είναι δύσκολες. Αφιερώνοντας αμέτρητες ώρες στο διαδίκτυο για να μάθω για την αρρώστια του και σκεπτόμενη τι θα συνέβαινε αν είχα κάνει το ένα ή το άλλο ή αν δεν είχα κάνει κάτι και γενικά αν, ανακάλυψα 4 απλά πράγματα που μπορούν να μαλακώσουν αυτές τις δύσκολες ώρες. Όχι, δεν σε κάνουν να ξεχάσεις. Τίποτα δεν σε κάνει-και ευτυχώς- να ξεχάσεις. Απλά σε ανακουφίζουν. Αν βρεθείτε ποτέ στη θέση μου, σκεφτείτε τα.
1. Θυμήθηκα την κοινή μας ζωή
Συνήθως σε μια απώλεια αγαπημένου μας ζώου, οι σκέψεις που γυρνάνε στο κεφάλι μας μέρα νύχτα είναι οι τελευταίες με αυτό. Τι συνέβη, πώς συνέβη, γιατί συνέβη. Μαζί με αυτές τις σκέψεις έρχονται και οι ενοχές. Μήπως έπρεπε να είχα κάνει εκείνο; το άλλο; Μήπως αυτό που έκανα δεν ήταν αρκετό; Οι ερωτήσεις όμως αυτές, τις οποίες έκανα και εγώ φυσικά, δεν έχουν κανένα νόημα. Απολύτως. Γιατί με το να κάνουμε ανούσιες σκέψεις, αδικούμε και εμάς και το ζωάκι μας. Αδικούμε την κοινή μας ζωή. Αυτή που περάσαμε μαζί. Την υπέροχη ζωή μαζί του. Τις μοναδικές στιγμές που μας χάρισε. Τις πλάκες που κάναμε. Όσα μας έκανε και νευριάζαμε. Όσα του κάναμε και νευρίαζε. Αυτή τη ζωή πρέπει να σκεφτόμαστε όταν πεθάνει ένα ζώο που έζησε δίπλα μας. Και να σκεφτόμαστε ότι είμαστε τυχεροί που τη ζήσαμε. Ήμουν τυχερή που βρέθηκα στο δρόμο του. Ήμουν τυχερή που με αγάπησε.
2. Συνάντησα και μίλησα με ανθρώπους που καταλαβαίνουν από τέτοιες απώλειες
Είναι σημαντικό να αποφύγετε τις επόμενες μέρες ανθρώπους που δεν θα καταλάβουν γιατί στενοχωριέστε. Ανθρώπους που η πρώτη τους φράση είναι “Μα καλά, ένα ζώο ήταν μόνο”. Αυτοί είναι οι βλάκες. Χαμένοι από χέρι. Προσπαθήστε όσο μπορείτε να τους αποφύγετε. Αντίθετα επικοινωνήστε και ελάτε σε επαφή με όσους θα σας καταλάβουν. Με όσους το έχουν δει το έργο και ξέρουν πόσο άσχημο και σκληρό είναι. Αυτές τις μέρες θέλετε ενέργεια. Αυτοί που δεν καταλαβαίνουν και γίνονται επικριτικοί σας ρουφούν την ελάχιστη ενέργεια που σας έχει απομείνει. Οι άλλοι, οι δεύτεροι, σας δίνουν δύναμη.
3. Κατάλαβα ότι η απώλεια ενός ζώου και το πένθος μπορεί να γίνουν διαδικασίες που σου δίνουν δύναμη
Κάποιες φορές η θλίψη είναι σαν τα κύματα του ωκεανού. Εκεί που νιώθεις λίγο καλά, βυθίζεσαι και πάλι στη λύπη και κλαις. Δεν ξέρω γιατί συμβαίνει αυτό αλλά συμβαίνει. Και κατά ένα μαγικό τρόπο σε προετοιμάζει για πιθανή μελλοντική απώλεια στο μέλλον, σε βγάζει από αυτή τη διαδικασία λίγο πιο δυνατό. Ο καθένας φυσικά πενθεί διαφορετικά. Δεν υπάρχει σωστός ή λάθος τρόπος πένθους. Πενθήστε όπως και όσο νομίζετε και πάρτε δύναμη για το μέλλον.
4. Ένιωσα-για πρώτη φορά- τη δύναμη της αναπνοής
Η τεχνική της χαλάρωσης μέσω της αναπνοής είναι “εργαλείο” της γιόγκα που ο καθένας μπορεί να χρησιμοποιήσει. Αυτό πάντα το γνώριζα, σπάνια όμως το εφάρμοζα. Δεν πίστευα στη δύναμή του. Λάθος. Όταν αισθανθούμε εξουθενωμένοι από το πένθος και τη θλίψη, θα νιώσουμε απίστευτη ανακούφιση παίρνοντας σωστές αναπνοές από τη μύτη. Δοκιμάστε το. Ακόμα και αν το κάνετε για ένα μόνο λεπτό, θα νιώσετε μια μικρή αίσθηση ηρεμίας. Βάλτε το και αυτό μέσα στο πένθος. Σαν άσκηση. Σε όλες τις καταστάσεις που μας γεμίζουν στρες, η καλή και βαθιά αναπνοή βοηθάει, ανακουφίζει.
7 σχόλια
Καλησπέρα σας. Δεν ξέρω αυτήν τη στιγμή σε ποιον γράφω και ποιος θα διαβάσει το μήνυμα μου. Είμαι όμως απαρηγόρητη αφού προχθές έχασα τον αγαπημένο μου γάτο 8 χρόνων από καρκίνο του ήπατος. Η σκηνή της πορείας προς τον θάνατο ήταν θλιβερή και δεν μπορώ να τον διαχειριστώ. Δεν μπορώ να χωνέψω με τίποτα το γεγονός ότι ήταν σχετικά μικρός και τον βρήκε καρκίνος χωρίς δυνατότητα αποτροπής της κατάστασης. Όλα έγιναν μέσα σε 1 εβδομάδα. Δεν πήρα χαμπάρι τίποτα. Ξαφνικά έπεσε σωματικά και δεν μπορούσα να κάνω τίποτα. Αν έχει κάποιος να μου πει κάτι, που θα νιώσω λίγη ανακούφιση, σας παρακαλώ, κάντε το. Σας ευχαριστώ πολυ.
Τα άρθρα σας με βοήθησαν αρκετά στο πένθος που βιώνω για το μικρό μου το γατάκι…σας ευχαριστώ πολύ για τις συμβουλές.
💗💗💗
Έχασα χθες τον αγαπημένο μου γάτο μετά από ένα χρόνο ασθένειας και φαρμάκων. Έπεσα σε αυτό εδώ το άρθρο. Μου ηρέμησε για λίγο την καρδιά. Γιατί πονάω τόσο πολύ και δε ξέρω πως να το διαχειριστώ. Ξέρω όμως ότι κάποια στιγμή η ψυχή μου θα ηρεμήσει και τα δάκρυα θα λιγοστεύσουν. Για όλους εσάς που πενθειτε, δεν είστε μόνοι σας. Στέλνω σε όλους αγάπη.
kalispera exasa to aggelaki mou pri mia eudomada esbise sta xeria mou ixe xtipisi mikro kai emine tiflo apo tote ton frontizame san na einai to 3mas pedi perasan 4 xronia apo to atixima kai xafnika efige apo ta xeriamou se ena bradi den mporousa na kano tipota tou ekana malaxis to xaideya to xtipaga sto stithos to sikona pano kato fonaza san trelos omos ta matakia tou itan basilemena …. kai emine o ponos ponos pouexi kiklosi tin kardia mou ponos pou oli mou ftene ponos pou kitazo ta xena zoa kai den xerome giati exasa to dikomou ponos einai san na xanis enan zwo ego exasa enan aggelo o gatoulienos mou itan 4.5 xronon otan kliso ta matia mou apo ayton ton kosmo kai ta anixo se enan alon tha einai to proto prayma pou tha psaxo na bro…kouragio sta eggeloudia pou exete xasi RIP
Πριν μια βδομάδα μέσα σε λίγες μέρες έχασα έναν καλοσυνάτο γάτο 7 χρόνων μάλλον από καρκίνο.
Ούτε υπέρηχο δεν προλάβαμε να του κάνουμε.
Είμαστε μια οικογένεια που έχασε το παιδί της.
Εγώ σαν πατέρας πρέπει να δείξω στους υπόλοιπους τον δρόμο και να μην στεναχωριουνται τόσο πολύ αλλά τελικά εγώ είμαι αυτός που έχω διαλυθεί τελειος.
Τον αγαπούσα όπως τα παιδιά μου και πονάω…..Δεν αποδέχομαι τον θάνατο τον μισω….Αγόρι μου πόσο λυπάμαι….
Κρίμα. Να είστε καλά να τον θυμάστε. Θα είναι πάντα δίπλα σας.