Ένα από τα συμπτώματα που δύσκολα να μην αντιληφθεί κάποιος στο σκύλο του είναι η απώλεια τριχώματος, ή αλλιώς αλωπεκία, λέξη εμπνευσμένη από τη φυσιολογική απώλεια τριχώματος κατά τους καλοκαιρινούς μήνες της αλεπούς. Η αλωπεκία αποτελεί “καμπανάκι” για μια πληθώρα παθολογικών καταστάσεων τις οποίες ο κτηνίατρος οφείλει να διερευνήσει. Ποιες είναι λοιπόν οι συνηθέστερες παθολογικές καταστάσεις που συνοδεύονται από αλωπεκία στο σκύλο;
Οι αλλεργίες αποτελούν συχνή αιτία απώλειας τριχώματος στο σκύλο. Συχνά αλλεργιογόνα αποτελούν η γύρη, η σκόνη, τα ακάρεα και άλλα περιβαλλοντικά ερεθίσματα. Επιπλέον συχνή, ιδιαίτερα κατά τους καλοκαιρινούς μήνες, αποτελεί η αλλεργική από ψύλλους δερματίτιδα, η οποία πυροδοτείται από αλλεργιογόνα που εντοπίζονται στο σάλιο του ψύλλου που δαγκώνει το ζώο και είναι ικανή να προκαλέσει δευτερογενώς αλωπεκία. Ο αποτελεσματικότερος τρόπος αποφυγής της αποτελεί η εφαρμογή προληπτικής αντιπαρασιτικής αγωγής, την οποία προτείνει ο κτηνίατρος. Τέλος πολλές τροφές όπως το βοδινό κρέας, η σόγια, τα γαλακτοκομικά προϊόντα και τα δημητριακά μπορεί να προκαλέσουν υπερευαισθησία με κύρια κλινική εκδήλωση τον κνησμό και δευτερογενώς την απώλεια τριχώματος.
Παράσιτα όπως ψύλλοι, κρότωνες, ακάρεα της ψώρας προσβάλλουν συχνά τους σκύλους και προκαλούν δερματικές αλλοιώσεις, ανάμεσα στις οποίες εντοπίζεται η αλωπεκία με συγκεκριμένη κατανομή, όπως περιφερικά των ματιών, στο πτερύγιο του έξω αυτιού και στην κοιλιακή χώρα. Συνήθως συνυπάρχουν ερυθρότητα και κνησμός. Άλλοι βιολογικοί παράγοντες που προκαλούν αλωπεκία αποτελούν τα δερματόφυτα ως αποτέλεσμα της φλεγμονής και ρήξης του θυλάκου των τριχών.
Ο υπερφλοιεπινεφριδισμός,επίσης γνωστός ως νόσος του Cushing, είναι ένα σύνδρομο που προκαλείται από την παρατεταμένη έκθεση του ιστού του σώματος σε υπερβολικά επίπεδα κορτιζόλης. Η κορτιζόλη είναι μια απαραίτητη για τον οργανισμό του σκύλου ορμόνη που παράγεται από τα επινεφρίδια.
Τα συμπτώματα της νόσου του Cushing περιλαμβάνουν δερματικές αλλοιώσεις, όπως απώλεια τριχώματος, πολυεστιακή ή διάχυτη υπερχρωμία (καφέ απόχρωση του δέρματος του σκύλου), καθώς και συσσώρευση λίπους στην κοιλιά. Η νόσος του Cushing εμφανίζεται συνήθως σε μεσήλικες και προχωρημένης ηλικίας σκύλους, μπορεί όμως να εμφανιστεί και σε σκύλους οποιασδήποτε ηλικίας λόγω κατάχρησης κορτικοστεροειδών φαρμάκων. Ορισμένες φυλές, όπως τα poodles, τα τεριέ, και τα dachshunds παρουσιάζουν προδιάθεση στη νόσου του Cushing.
Η γενετική προδιάθεση ορισμένων φυλών στην απώλεια τριχώματος είναι γεγονός. Πρώτα από όλα, υπάρχουν φυλές σκύλων όπως οι Chinese Crested, Mexican Hairless (Xolo), και American Hairless Terrier που δημιουργήθηκαν για την εκμετάλλευση του χαρακτηριστικού του αραιού τριχώματος. Άλλες φυλές όπως οι Doberman Pinscher, Dachshund, Chihuahua, Italian Greyhound and Whippet υποφέρουν από αραίωση τριχώματος στην περιοχή του έξω αυτιού, στη ράχη, στο λαιμό.
Διαταραχές συμπεριφοράς, πεπτικές διαταραχές (εμετός – διάρροια) αλλά και δερματολογικά προβλήματα (δερματίτιδα, ξαφνική απώλεια τριχώματος) είναι μερικά από τα συμπτώματα που μπορεί να εμφανίσει ο σκύλος όταν έχει αναπτύξει κάποια μορφή στρες. Συνήθως υπό στρεσογόνες συνθήκες περισσότερα από ένα από αυτά τα συμπτώματα παρουσιάζονται ταυτόχρονα.
Τη λίστα ολοκληρώνουν τα λεγόμενα έλκη από κατάκλιση. Εντοπίζονται στα σημεία του σώματος που χρησιμεύουν ως “ελατήρια” για το ζώο και δέχονται μεγάλη πίεση, ανάλογη του βάρους του. Εμφανίζονται ιδιαίτερα σε ζώα μεγαλόσωμα, με υψηλό βάρος, που ζουν σε σκληρό και τραχύ έδαφος. Ο συνδυασμός πίεσης και τριβής προκαλεί νέκρωση του δέρματος στις αρθρώσεις του γονάτου, του ταρσού, του αγκώνα και του ισχίου που συνοδεύεται από απώλεια τριχώματος, ρωγμές του δέρματος μέχρι και αιμορραγία.
Πηγή: www.diagnovet.gr