Η ιστορία των “αδέσποτων” παιδιών που τα μεγάλωσαν ζώα

από Μυρτώ Τζώρτζου

Όλοι γνωρίζουμε την ιστορία του μικρού Μόγλη που μεγαλώνει μόνος του μέσα στην άγρια φύση της ζούγκλας. Μαμά του γίνεται η λύκαινα και φίλοι του όλα τα ζώα του δάσους. Ο Μόγλης ήταν παιδί που, αν και δεν είχε τους γονείς του, ζούσε  ευτυχισμένο. Υπάρχουν όμως κάποιες ιστορίες που οι “Μόγληδες” έζησαν σε απίστευτα άσχημες συνθήκες. Αληθινές ιστορίες. Αυτά είναι τα “αδέσποτα” παιδιά που τα εγκατέλειψαν οι γονείς τους ή τα απήγαγαν και έζησαν μόνα τους σε απομονωμένα μέρη. Παιδιά που τα μεγάλωσαν και αυτά ζώα, όπως στο παραμύθι.

Η Βρετανίδα φωτογράφος Julia Fullerton-Batten διάβασε το βιβλίο “The Girl With No Name”. Το βιβλίο αυτό είναι μια αυτοβιογραφία της Marina Champan, και αναφέρεται στη ζωή που έζησε μικρή, μόνη, στη ζούγκλα της Κολομβίας, όπου τη μεγάλωσαν μαϊμούδες καπουτσίνο. “Μου κίνησε απίστευτα το ενδιαφέρον η ιστορία αυτής της γυναίκας, η οποία έζησε στην Κολομβία, απήχθη από άγνωστους έξω από το σπίτι της την ώρα που έπαιζε και εγκαταλείφθηκε σε ένα δάσος. Και επέζησε”, θα πει η φωτογράφος. Έτσι ξεκίνησε να μάθει περισσότερα και να ψάξει να βρει παρόμοιες ιστορίες “αδέσποτων” παιδιών.

Πριν από λίγο καιρό ολοκλήρωσε αυτή την έρευνα, η οποία ξεκινούσε το 1700 και φτάνει μέχρι σήμερα. Τα παιδιά που βρήκε έζησαν πολλά χρόνια σας αδέσποτα, σαν παιδιά φαντάσματα, μακριά από τις οικογένειές τους και τους δικούς τους ανθρώπους, μεγαλωμένα από ζώα. Και κατάφεραν να επιβιώσουν σε απίστευτες συνθήκες.

Sujit Kumar, το παιδί-κοτόπουλο, Φίτζι, 1978 

Ο Sujit Kumar βρέθηκε στα νησιά Fiji το 1978. Ο Suijt είχε προβλήματα συμπεριφοράς, τα οποία οδήγησαν τους γονείς του να τον κλείσουν μέσα σε ένα κοτέτσι, όπου και τον παράτησαν. Όταν αυτοκτόνησε η μητέρα του και δολοφονήθηκε ο πατέρας του, τον ανέλαβε ο θείος του, ο οποίος συνέχιζε να τον έχει κλεισμένο στο κοτέτσι με τις κότες. Ήταν μόνο 8 ετών όταν βρέθηκε στη μέση του δρόμου να κακαρίζει και να κουνάει τα χέρια του όπως οι κότες φτερά τους.  Ήταν κουλουριασμένος σε μια καρέκλα, όπως κάνουν οι κότες. Έτσι έτρωγε και το φαγητό που του έδωσαν, τσιμπώντας το όπως ακριβώς οι κότες.

Όπως και στον Sujit έτσι και στα υπόλοιπα παιδιά, η Julia Fullerton-Batten προσπάθησε να αναπαραστήσει τον τρόπο ζωής και εμφάνισής τους, προβάλλοντας τις απίστευτες αυτές ιστορίες. “Τα πρόσωπα στις φωτογραφίες είναι παιδιά ηθοποιοί. Το δάσος που έγινε η φωτογράφηση είναι το ίδιο δάσος της ταινίας “Star Wars”, και βρίσκεται στην Ουαλία. Την επισκέφτηκα πολλές φορές για αυτή τη δουλειά. Δεν ήταν κάτι εύκολο, όσο και αν φαίνεται”,  αναφέρει η ίδια.

Prava, το αγόρι-πουλί, Ρωσία, 2006

Ο 7χρονος Prava βρέθηκε σε ένα διαμέρισμα, δυο υπνοδωματίων, όπου ζούσε με την 31χρονη μητέρα του, η οποία τον είχε κλεισμένο σε ένα μικρό δωμάτιο γεμάτο κλουβιά πουλιών καθώς τον θεωρούσε και αυτόν κατοικίδιο ζώο. Η μόνη του επικοινωνία ήταν με τα πουλιά, καθώς εκείνη δεν του μιλούσε ποτέ. Όταν βρέθηκε, δεν μιλούσε αλλά έκανε όπως τα πουλιά, τιτίβιζε. Μεταφέρθηκε σε ψυχιατρική κλινική για να μπορέσει να επανέρθει.

Madina, Ρωσία, 2013

Η μικρή Madina έζησε με σκυλιά από τη γέννησή της μέχρι τα 3 της χρόνια. Τρεφόταν από το φαγητό τους, συνήθως κόκαλα, και έκανε παρέα με αυτά. Όταν βρέθηκε, το 2013, ήταν γυμνή περπατούσε στα τέσσερα και γρύλιζε σαν σκυλί. Ο πατέρας της είχε φύγει πολλά χρόνια από το σπίτι και η 23χρονη μητέρα τη ήταν αλκοολική. Συχνά το σπίτι γέμιζε από φίλους της που έπιναν και μεθούσαν. όταν η Madina ήθελε να παίξει, εκείνη νευρίαζε. Για αυτό την έκλεισε στο δωμάτιο.

Oxana Malaya, το κορίτσι-σκύλος, Ουκρανία, 1991

Η Oxana βρέθηκε με σε ένα σκυλόσπιτο το 1991. Ήταν μόλις 8 ετών και ζούσε μαζί με τα σκυλιά για περίπου 8 χρόνια. Οι γονείς της ήταν αλκοολικοί και μια νύχτα την άφησαν έξω από το σπίτι. Ψάχνοντας για φροντίδα και σε ηλικία 3 ετών η Oxana μπήκε στο σκυλόσπιτο ενός αγροκτήματος και έμεινε εκεί μαζί με τους σκύλους. Όταν ανακαλύφθηκε, συμπεριφερόταν περισσότερο σαν σκυλί. Ήξερε μόνο δυο λέξεις, ναι και όχι.  Σήμερα είναι 32 ετών, ζει τώρα σε μια κλινική στην Οδησσό και δουλεύει με τα ζώα του αγροκτήματος του νοσοκομείου.

The Leopard Boy, Ινδία 1912

Το αγόρι ήταν 2 ετών όταν το άρπαξε λεοπάρδαλη το 1912. Τρία χρόνια αργότερα, κυνηγός σκότωσε τη λεοπάρδαλη και το βρήκε ανάμεσα στα παιδιά της. Ο μικρός γύρισε πίσω στην οικογένειά του, σε ένα μικρό χωριό στην Ινδία. Τα γόνατά του ήταν καλυμμένο με σκληρά γδαρσίματα, τα δάχτυλα των ποδιών του ήταν λυγισμένα όρθια και οι παλάμες του ήταν καλυμμένες με σκληρό δέρμα. Δεν μπορούσε να μιλήσει, μόνο γρύλιζε. Αργότερα έμαθε να μιλά και να περπατά πιο όρθιος.

 

Ivan Mishukov, Ρωσία, 1998

Ο Ivan, κακοποιημένος από την οικογένειά του, την εγκατέλειψε στα 4 του χρόνια. Περιπλανήθηκε στους δρόμους σαν ζητιάνος και έτρωγε το φαγητό των αδέσποτων σκύλων. Έγινε κατά κάποιον τρόπο ο αρχηγός της αγέλης. Έζησε έτσι δυο χρόνια. Τον βρήκαν και τον μετέφεραν σε ορφανοτροφείο. Σήμερα προσπαθεί να ζήσει μια όσο μπορεί κανονική ζωή. Το θετικό στην περίπτωσή του ήταν ότι έζησε κατά αυτόν τον τρόπο μικρό χρονικό διάστημα.

 

Διαβάστε επίσης

Αφήστε ένα Σχόλιο