Η Τέχνη, όπως έχουν πει, είναι έκφραση, μόρφωση, αγάπη, ιδέες, ξέσπασμα, επανάσταση, θυμός, αισιοδοξία αλλά και το αντίθετο. Η Τέχνη είναι πολλά. Συχνά όμως υπάρχει για να μας θυμίζει ευχάριστες και δυσάρεστες πλευρές της ζωής. Πράγματα που θέλουμε να θυμόμαστε αλλά και άλλα που θέλουμε να ξεχάσουμε. Και ίσως μέσα από αυτή να μην πρέπει να ξεχάσουμε.
Κάτι τέτοιο είναι και ένα ιδιαίτερο, παράξενο αλλά και απόκοσμο έργο που στήθηκε στην πόλη του Μπρίστολ, στο πανεπιστήμιο Cotham, στη νοτιοδυτική Αγγλία, το οποίο θέλει να θυμίζει μια από τις πιο μελανές σελίδες της ιστορίας της Μεγάλης Βρετανίας.
Το έργο λέγεται τα κρεμασμένα σκυλιά και η καλλιτέχνης Krishna Luchoomun, από τον Άγιο Μαυρίκιο, κρέμασε ομοιώματα σκύλων σε ένα δέντρο.
Τα σκυλιά αυτά αναπαριστούν τα σκυλιά αλλά και όλα τα άλλα κατοικίδια των ανθρώπων που ζούσαν στο Ντιέγκο Γκαρσία και θανατώθηκαν με αέριο από τις βρετανικές στις αρχές του 1970.
Τι συνέβη
Το Ντιέγκο Γκαρσία είναι ένα νησάκι που βρίσκεται στην καρδιά του Ινδικού ωκεανού, περίπου 1.600 χλμ. νότια των νοτίων ακτών της Ινδίας και της Σρι Λάνκα. Είναι τμήμα του Βρετανικού Εδάφους Ινδικού Ωκεανού, ενός βρετανικού υπερπόντιου εδάφους και σήμερα μια αμερικανική στρατιωτική βάση.
Για να γίνει όμως στρατιωτική βάση έπρεπε να εκδιωχθεί και να εξοντωθεί ο γηγενής πληθυσμός του.Έπρεπε να εξαφανισθεί κάθε μορφή ζωής και δραστηριότητας, ώστε αφού εκκαθαρισθεί, να μετατραπεί στην τεράστια σήμερα στρατιωτική βάση. Πώς έγινε αυτό;
Με εντολή των βρετανικών αρχών, στην αρχή προσπάθησαν να πυροβολήσουν τα σκυλιά των κατοίκων αρχίζοντας από εκεί την εκκαθάριση. Στη συνέχεια, προσπάθησαν να τα δηλητηριάσουν με στρυχνίνη. Όταν και οι δύο μέθοδοι απέτυχαν, οι πράκτορες της Βρετανίας και το προσωπικό του Ναυτικού των ΗΠΑ χρησιμοποίησαν ωμό κρέας για να δελεάσουν τα κατοικίδια ζώα σε ένα σφραγισμένο υπόστεγο. Τότε τα κλείδωσαν μέσα και διοχέτευσαν καυσαέρια από στρατιωτικά οχήματα των ΗΠΑ και τα εξολόθρευσαν, ενώ οι κάτοικοι άκουγαν τα ουρλιαχτά των κατοικίδιων τους. Στη συνέχεια έκαψαν τα πτώματά τους με φλοιούς καρυδών, οι δε κάτοικοι άρχισαν τότε να αναλογίζονται τη δική τους μοίρα, που δεν άργησε να έλθει.
Στη συνέχεια ακολούθησε η απέλαση του πληθυσμού. Αφού λοιπόν εξόντωσαν όλα τα κατοικίδια ζώα, οι 2000 ιθαγενείς του νησιού, γνωστοί ως Τσαγκόσσιοι, απελάθηκαν στο δυτικό Ινδικό Ωκεανό, στα νησιά του Μαυρικίου και των Σεϋχελλών, σε απόσταση 1.200 μιλίων από την πατρίδα τους, όπου δεν έλαβαν καμία βοήθεια επανεγκατάστασης. Έτσι ακόμη και σήμερα, μετά από περισσότερα από 40 χρόνια από τη βίαιη εκδίωξή τους, οι άνθρωποι αυτοί παραμένουν οι φτωχότεροι όλων στα γνωστά (από τουριστικής πλευράς) νησιά που εξορίστηκαν και αγωνίζονται να επιβιώσουν.
Έτσι λοιπόν το Ντιέγκο Γκαρσία έγινε μια γιγαντιαία (αξίας δισεκατομμυρίων δολαρίων) στρατιωτική βάση των ΗΠΑ, για το Ναυτικό και την Αεροπορία, που ελέγχεται από την Αμερική και τη Μεγάλη Βρετανία.
