Τι πραγματικά σημαίνει το ένοχο βλέμμα του σκύλου μας;

από Μυρτώ Τζώρτζου

Όλοι έχουμε δει την έκφραση που παίρνει ο σκύλος μας όταν κάνει κάτι που δεν επιτρέπεται. Εκείνο το απίστευτο ένοχο βλέμμα, με το κατεβασμένο κεφάλι, που φανερώνει ότι ξέρει καλά τι έκανε. Αυτό μπορεί να συμβεί είτε όταν μασάει τα παπούτσια μας είτε όταν εξαφανίζει το φαγητό από το τραπέζι μας είτε όταν κάνει διάφορες άλλες ζημιές.

Αυτό το χαρακτηριστικό ύφος δεν είναι κάτι που έχει εφεύρει ο σκύλος μας αλλά ένα είδος γλώσσας του σώματος, που, σύμφωνα με τους επιστήμονες, λέγεται “Apology Bow” (υπόκλιση απολογίας, συγνώμης) και προέρχεται από τον πρόγονό του, που δεν είναι άλλος από το λύκο.

Αυτή η συμπεριφορά είναι ένας τρόπος επιβίωσης του λύκου. Σύμφωνα λοιπόν με τον Νάθαν Χ. Λεντς, μοριακό βιολόγο του Πανεπιστημίου City University της Νέας Υόρκης, οι λύκοι δείχνουν τη συγκεκριμένη συμπεριφορά με την έναρξη της κοινωνικής τους ένταξης. Αν ένας λύκος κάνει κάτι που δεν επιτρέπεται, για παράδειγμα δαγκώσει δυνατά κάποιον άλλον λύκο στο παιχνίδι, τότε η αγέλη θα τον διώξει λόγω αυτού του γεγονότος. Έτσι για να επιστρέψει στην αγέλη του θα πρέπει να πλησιάσει “απολογούμενος”, θα λέγαμε με μια κίνηση του κεφαλιού προς τα κάτω, μια υπόκλιση.

“Τα σκυλιά έχουν κληρονομήσει αυτή τη συμπεριφορά και τη χρησιμοποιούν μετά από κάθε είδους παράβαση, για να μην τιμωρηθούν. Ως κοινωνικά ζώα, επιθυμούν την αρμονική ενσωμάτωση στην ομάδα και η παραμέληση ή η απομόνωσή τους από αυτή είναι άσχημη για αυτά”, αναφέρει ο Λεντς.

Ένα σκυλί που έχει κάνει κάποια ζημιά θα χαμηλώσει το κεφάλι του για να αποφύγει την απευθείας επαφή και θα βάλει την ουρά στα σκέλια του, είπε ο Λεντς, μιμούμενο τις ενέργειες ενός λύκου που βρίσκεται στη χαμηλότερη βαθμίδα απέναντι σε κάποιον ανώτερο.

Το 2009 στο Barnard College της Νέας Υόρκης για πρώτη φορά μελετήθηκε το “ένοχο βλέμμα του σκύλου” και διαπιστώθηκε ότι πιο συχνά το χρησιμοποιούν οι σκύλοι που δέχονται επιπλήξεις από τους ιδιοκτήτες τους, ανεξάρτητα από το εάν έχουν κάνει κάποια ζημιά.

“Πρόκειται δηλαδή για μία πράξη σεβασμού, συγγνώμης ή μια έκφραση ενοχής”, καταλήγει ο Λεντς και ερμηνεύεται ως: “Μπορούμε να είμαστε και πάλι φίλοι”.

 

Διαβάστε επίσης

Αφήστε ένα Σχόλιο