Από τα πιο αδικημένα αλλά και κακοποιημένα ζώα που υπάρχουν είναι τα ιπποειδή. Αμέτρητα γαϊδουράκια και αλογάκια παίζουν το ρόλο του εργαλείου στα χέρια του ανθρώπου. Για να βγάλει χρήματα. Για να του κάνουν βαριές δουλειές. Για να τον υπηρετούν σε όλη τους τη ζωή που μόνο ζωή δεν είναι.
από τη Μυρτώ Τζώρτζου, myrto1@hotmail.com
Τα γαϊδουράκια της Σαντορίνης, που στην κυριολεξία βασανίζονται για να ανεβοκατεβάζουν τουρίστες στα γνωστά σκαλιά του νησιού, από το παλιό λιμάνι μέχρι πάνω. Τι και αν εκεί βρίσκεται και το τελεφερίκ; Που δεν θα χρειαστεί να σε κουβαλήσει ένα άμοιρο ζώο που μπορεί να είναι άρρωστο, χτυπημένο ή γερασμένο. Αναρωτιέμαι τι άνθρωποι μπορεί να είμαστε που προτιμούμε ένα γαϊδουράκι για τη μεταφορά μας και όχι το τελεφερίκ. Προσπαθώ να μπω στη θέση αυτών που χαίρονται με αυτό αλλά δεν βρίσκω το γιατί. 
Το ίδιο συμβαίνει και με τα ιπποειδή στην όμορφη κατά τα άλλα Ύδρα. Και τι δεν έχει γραφτεί για αυτά τα δύστυχα πλάσματα. Κάθονται ατελείωτες ώρες κάτω από τον ήλιο στο λιμάνι για να κουβαλήσουν τους επισκέπτες. Συχνά είναι τραυματισμένα.
Τα γαϊδουράκια και τα αλογάκια δεν βασανίζονται μόνο σε αυτήν την περίπτωση. Όλο το χρόνο κουβαλούν έπιπλα, σκουπίδια, ακόμα και μπάζα. Τεράστια βάρη που τα σηκώνουν κυριολεκτικά στην πλάτη τους. Και αυτοί που τα έχουν τους φέρονται συχνά με άσχημο τρόπο. Τα χτυπάνε για να περπατήσουν ακόμα και αν εκείνα δεν μπορούν.
Και όταν γεράσουν; Τα πετάνε. Στην κυριολεξία. Τα παρατάνε δεμένα για να πεθάνουν από την πείνα. Τα εγκαταλείπουν στο πουθενά. Τα πετάνε σε γκρεμούς. Ναι, τα πετάνε σε γκρεμούς. Τα ζώα που ήταν δίπλα τους τόσα χρόνια και έκαναν όλες τους τις δουλειές.
Αφορμή για αυτά μια ανάρτηση του φιλοζωικού οργανισμού Santorini Animal Welfare Association – SAWA, οι άνθρωποι του οποίου αναγκάστηκαν να κάνουν ευθανασία σε ένα από αυτά τα γαϊδουράκια-σκλάβους.
Πρόκειται για τον Τζέιμι, μια όμορφη ψυχή, όπως λένε, που έπρεπε να αποχαιρετήσουν. Ο Τζέιμι παραδόθηκε σχεδόν πριν από ένα χρόνο και παρόλο που δεν ήταν τόσο μεγάλος πήγε στο καταφύγιο της οργάνωσης με μια πολύ ιδιαίτερη παραμόρφωση του ποδιού του που δεν είχαν ξαναδεί.
Όλη η ξεκούραση και η ασφάλεια του καταφυγίου και οι προσπάθειες των ανθρώπων εκεί για να απαλύνουν τον πόνο του δεν πέτυχαν. Με τον καιρό το δεύτερο μπροστινό πόδι χειροτέρεψε και κάθε βήμα έγινε με μεγάλη προσπάθεια και με αφόρητο πόνο.
Κατάφεραν και έστειλαν τον γαϊδουράκο σε διακεκριμένο κτηνίατρο ιπποειδών από τη Θεσσαλονίκη με το φορητό μηχάνημα ακτίνων Χ για μια ολόκληρη μέρα. Πάνω από 10 από τα γαϊδουράκια με τις χειρότερες περιπτώσεις έκαναν ακτινογραφία για πρώτη φορά στη ζωή τους. Οι εικόνες, όπως αναφέρουν οι άνθρωποι του καταφυγίου, έλεγαν τις ιστορίες τους, απαντώντας σε ερωτήσεις που δεν μπορούν εξηγήσουν πριν, αποκαλύπτοντας το σπαρακτικό τίμημα της υπερωρίας ζωής τους και σε πολλές περιπτώσεις την απολύτως απαράδεκτη λάθος χρήση αυτών των ζώων, των οποίων η στωική φύση τα κάνει να δουλεύουν κυριολεκτικά μέχρι να πάρουν την τελευταία τους πνοή.
Η πιο θλιβερή διάγνωση ήταν αυτή του Τζέιμι, που δεν είναι κοινή ράτσα στην Ελλάδα και το σώμα του καθόλου σχεδιασμένο για να κάνει τον διάδρομο των 588 σκαλοπατιών στο παλιό λιμάνι ούτε το βάρος του οικοδομικού υλικού που μετέφερε στους γκρεμούς των Καλντέρα. Δυστυχώς το ζώο δεν είχε ελπίδες.
Ο οργανισμός Santorini Animal Welfare Association – SAWA αναφέρει:
«Με τεράστια θλίψη χθες είπαμε το τελευταίο αντίο. Ο κτηνίατρός μας τον βοήθησε να φύγει από αυτή τη γη χωρίς περισσότερο πόνο. Σε μια φωτογραφία που είναι ίσως η πιο δύσκολο να κοιτάξεις φαίνεται ότι οι φίλοι του τον ακολουθούν καθώς τον πηγαίναμε για ταφή.
Τα γαϊδούρια και τα μουλάρια μας έχουν διδάξει ξανά και ξανά τις απόλυτες αξίες της αληθινής φιλίας και συμπόνιας -πέρα από το φύλο, την ηλικία ή το είδος θα δεθούν με άλλους που έχουν ανάγκη και θα μείνουν μαζί τους μέχρι το τέλος.
Παρόλα αυτά πρέπει να συνεχίσουμε για τους υπόλοιπους που έχουν ανάγκη και τώρα ξέρουμε ότι κάποιες περιπτώσεις είναι πιο ήπιες και μπορούν να βοηθηθούν ως ένα σημείο και φυσικά. Υπάρχουν και άλλες που θα πρέπει να στήσουμε μια μεγάλη επιχείρηση για να τους βοηθήσουμε. Σύντομα θα σας κρατάμε ενήμερους για αυτά.
Προς το παρόν μπορούμε μόνο να φανταστούμε τον Τζέιμι να διασχίζει τη γέφυρα του Ουράνιου Τόξου και να τρέχει άλλη μια φορά χωρίς να υποφέρει όπως όταν ήταν νέος. Ευχαριστούμε Τζέιμι που ήρθες στη ζωή μας, έστω και για λίγο. Δεν θα ξεχαστείς ποτέ.»
Αν βρεθείτε σε κάποιο από τα νησιά που εργάζονται τα ζώα αυτά, μην ανεβείτε πάνω τους για μεταφορά ή βόλτα. Και ενημερώστε και τους άλλους να κάνουν το ίδιο. Μόνο αν σταματήσουμε να ανεβαίνουμε, υπάρχει ελπίδα για αυτά.
