547
Έχουμε πει πολλές φορές και θα συνεχίσουμε να λέμε πόσο σημαντικό είναι να βάζουμε μικροτσίπ στα ζωάκια μας. Τα περισσότερα από τα χαμένα ή κλεμμένα κατοικίδια θα είχαν βρεθεί και σωθεί αν ήταν τσιπαρισμένα. Στο εξωτερικό το τσιπάκι είναι κάτι που οι κηδεμόνες δεν νοείται να μην έχουν σε αντίθεση με τη χώρα μας που ελάχιστα ζώα είναι τσιπαρισμένα παρά το ότι, σύμφωνα με το νόμο, είναι υποχρεωτικό.
Η ιστορία που ακολουθεί είναι ένα παράδειγμα στο πόσο σημαντικό είναι αυτό το τσιπάκι.
Μια γυναίκα από το Νέο Μεξικό, η Jessie Springer, έχασε τον αγαπημένο της σκύλο, έναν Jack Russell και Pug, τον Nugget, το 2015. Οχτώ χρόνια μετά, και όταν κανείς δεν το περίμενε, ο σκυλάκος της βρέθηκε και μάλιστα 2700 χιλιόμετρα μακριά, στη Βόρεια Καρολίνα, κάτι που πραγματικά είναι απίστευτο.
Η ίδια θα πει: «Τον έχασα το 2015. Ήμουν πολύ στενοχωρημένη. Σκέφτηκα ότι έχει μικροτσίπ και θα βρεθεί αμέσως. Έτσι πήρα σε όλα τα καταφύγια τηλέφωνο για να μάθω αν τον είχαν βρει. Πήρα και τον κτηνίατρο για να με βοηθήσει. Δεν είχα καμία θετική απάντηση. Για πολύ μεγάλο χρονικό διάστημα συνέχιζα να τον ψάχνω.»
Ο Nugget είχε στην κυριολεξία χαθεί από προσώπου γης μέχρι τη μέρα που μια άλλη γυναίκα στη Βόρεια Καρολίνα τον είδε έξω από το σπίτι της. Ο σκύλος βρισκόταν σε άσχημη κατάσταση, εμφανώς ταλαιπωρημένος. Έτρεξε γρήγορα και τον πήρε. Αμέσως τον μετέφερε σε κτηνίατρο. Και εκεί βρέθηκε ο αριθμός του μικροτσίπ και το όνομα του κηδεμόνα.
«Το τηλέφωνο αυτό δεν θα το ξεχάσω», θα πει η Springer. «Δεν καταλάβαινα ακριβώς τι άκουγα. Και έλεγα ‘τι;, πώς μοιάζει, πώς είναι’. Με την περιγραφή κατάλαβα ότι ήταν ο Nugget και με έπιασαν τα κλάματα.», συμπληρώνει.
Η Angela Gschwind που βοήθησε στο να πάρει η Springer το ζώο, μαζί με την οργάνωση «Carolina Loving Hound Rescue», αναφέρει ότι τέτοιες περιπτώσεις είναι σπάνιες.
Κανείς δεν γνωρίζει πού ήταν τόσα χρόνια η Nugget, όμως στην επανένωσή της με την κηδεμόνα της τη βοήθησαν δύο πράγματα:το μικροτσίπ και ο αριθμός τηλεφώνου της Springer που δεν είχε αυτά τα χρόνια αλλάξει.
