Βρήκε σπίτι ο Φρεντ, ένας σκυλάκος που ζούσε χρόνια στους δρόμους του Πολύγυρου και του πετούσαν φόλες

από Μυρτώ Τζώρτζου

Όπως έχουμε ξαναπεί τα δυσάρεστα περιστατικά που έχουν να κάνουν με τα ζώα δυστυχώς είναι περισσότερα από τα ευχάριστα. Αυτό το ξέρουν καλά οι άνθρωποι που βρίσκονται στους δρόμους και βοηθάνε αδέσποτα που έχουν ανάγκη.

Όμως εμείς δεν σταματάμε να γράφουμε και τα όμορφα νέα, τα ευχάριστα, ελπίζοντας ότι μια μέρα θα είναι περισσότερα από τα άλλα. Από αυτά παίρνουμε δύναμη να συνεχίσουμε την προσπάθεια να σώσουμε όσα περισσότερα ζώα γίνεται.

Ένα τέτοιο ευχάριστο νέο μαθαίνουμε από τους ανθρώπους του Φιλοζωικού Πολιτιστικού & Περιβαλλοντικού Σωματείου Πολύγυρου Χαλκιδικής Φιλοζωικό Πολιτιστικό & Περιβαλλοντικό Σωματείο Πολυγύρου.

Πρόκειται για τον Fred. Ο Fred ζούσε αδέσποτος πολλά χρόνια στην περιοχή εκεί. Αντιμέτωπος με αμέτρητους κινδύνους. Κανείς που δεν ασχολείται με τα ζώα δεν μπορεί να καταλάβει πόσους κινδύνους έχει ένα αδέσποτο ζώο. Ο βασικός βέβαια κίνδυνός του είναι ο άνθρωπος.

Τον Fred δεν τον ήθελαν. Και προσπάθησαν πολλές φορές να τον σκοτώσουν με φόλα. Ήταν τυχερός όμως και γλύτωσε. Μεταξύ αυτών που δεν τον ήθελαν ήταν και μια κυρία που εξέφραζε πολλά παράπονα γιατί φοβόταν για τα παιδιά της. Πάντα θα βρεθούν αυτοί με το ίδιο πρόσχημα και θα ζητήσουν να εξαφανιστεί ένα ζώο. Όταν το ζώο είναι ακίνδυνο, το ότι φοβούνται τα παιδιά σου είναι κάτι που εσύ το έχεις δημιουργήσει. Με το να μην τα έχεις εκπαιδεύσει σωστά. Δική σου είναι η ευθύνη του φόβου τους. Πιο εύκολη όμως δεν είναι η λύση να εξαφανίσουμε ένα ζώο από το να κάτσουμε να εκπαιδεύσουμε τα παιδιά μας; Δυστυχώς πολλοί είναι αυτοί που πράττουν έτσι.

Ο Fred κινδύνευε. Πόσες φορές θα γλύτωνε από τις φόλες; Οι εθελοντές της φιλοζωικής είχαν δύο επιλογές. Η μία ήταν να τον αφήσουν εκεί και να ελπίζουν ότι θα σταθεί τυχερός και η άλλη να τον προφυλάξουν. Επέλεξαν το δεύτερο. Τον πήραν από το δρόμο και τον πήγαν, όπως λένε, περιορισμένος για 1,5 χρόνο.

Ο σκυλάκος όλον αυτόν τον καιρό περίμενε να βρεθεί ένα σπίτι για αυτόν. Ποιος υιοθετεί ένα ζώο που δεν είναι σε πολύ μικρή ηλικία; Λίγοι. Μέσα στους λίγους ήταν και μια οικογένεια που άνοιξε τις πόρτες του σπιτιού της για να ζήσει για πάντα μαζί τους. Προστατευμένος και σίγουρος. Με αγάπη και πολλά χάδια. Και βόλτες, όπως βλέπουμε, και στη φωτογραφία.

Η νέα του οικογένεια τον αγαπάει πολύ. Και τα παιδιά του σπιτιού επίσης. Όσα χρόνια έζησε ο Fred αδέσποτος θα τα κερδίσει τώρα. Το βλέμμα του τα λέει όλα.

Τα ζωάκια στους δρόμους και τα καταφύγια είναι τα καλύτερα ζώα του κόσμου. Γιατί έχουν ανάγκη μια ζεστή αγκαλιά. Και όταν την πάρουν, σε αγαπούν για πάντα. Με το δικό τους μοναδικό τρόπο.

από τη Μυρτώ Τζώρτζου, myrto1@hotmail.com

Διαβάστε επίσης

Αφήστε ένα Σχόλιο