Τι κάνουμε αν ο σκύλος μας φοβάται τα βεγγαλικά

από Μυρτώ Τζώρτζου

Το Πάσχα και η Ανάσταση πλησιάζουν και όλο και περισσότεροι κηδεμόνες σκύλων προβληματίζονται για την αντίδραση του σκύλου τους στον ήχο των πυροτεχνήματα της Ανάστασης. Η αλήθεια είναι πως η «ευαισθησία στους ήχους» είναι ένα αρκετά συχνό φαινόμενο που περιγράφεται στο 20% με 50% περίπου των σκύλων που εκτίθενται σε βεγγαλικά, πυροβολισμούς, βροντές ή άλλα έντονα ηχητικά ερεθίσματα.

Συμπτώματα όπως η έντονη σιελόρροια, ο τρόμος (τρέμουλο), η ταχύπνοια, η ταχυκαρδία, ο εμετός, η διάρροια, και συμπεριφορές, όπως το μάζεμα της ουράς, το κατέβασμα των αυτιών, η αυξημένη κινητικότητα, το κρύψιμο, η προσπάθεια διαφυγής και ο αυτοτραυματισμός υπάρχουν σε σκύλους κατά τη διάρκεια κάποιου έντονο ηχητικού ερεθίσματος. Το σύνολο των συμπτωμάτων αυτών συχνά περιγράφεται και ως «κροτοφοβία», όρος που όμως δεν περιγράφει πάντα τα αίτια του προβλήματος.

Πώς ένας σκύλος αναπτύσσει «ευαισθησία στους ήχους» ενώ κάποιοι άλλοι σκύλοι όχι;
Υπάρχουν διάφορα αίτια που μπορούν να οδηγήσουν ένα σκύλο στο να αποκτήσει «ευαισθησία στους ήχους». Ανάλογα με αυτά η συμπεριφορά του σκύλου μας καθώς και η αντιμετώπιση του προβλήματος μπορεί να είναι διαφορετικά. Τα αίτια αυτά διαχωρίζονται σε δύο κατηγορίες : 1) Στα συνειρμικά και στα 2) Μη-συνειρμικά αίτια.

Συνειρμικά αίτια

Τραυματικές εμπειρίες: Σκύλοι μαθαίνουν λόγω προηγουμένων αρνητικών εμπειριών πως τα ηχητικά ερεθίσματα είναι κάτι δυσάρεστο, ακόμη και αν δεν είναι πάντα τόσο έντονα όσο το «τραυματικό» ηχητικό ερέθισμα που τους δημιούργησε το φόβο. Υπάρχουν ηχητικά ερεθίσματα που η έντασή τους είναι τόσο μεγάλη, ώστε οι περισσότεροι σκύλοι είναι βιολογικά προκαθορισμένοι να αντιδρούν σ’ αυτά.

Κοινωνική μετάδοση: Όπως συμβαίνει και στον άνθρωπο έτσι και ένας σκύλος μπορεί να υιοθετήσει μια φοβική αντίδραση από έναν άλλο σκύλο που συμπεριφέρεται έτσι, να μεταδοθεί δηλαδή ο φόβος μέσω της κοινωνικής μάθησης.

Μη-συνειρμικά αίτια

Έλλειψη εξοικείωσης: Σκύλοι οι οποίοι δεν ήρθαν σε επαφή με τα κατάλληλα ηχητικά ερεθίσματα τους πρώτους μήνες της ζωής τους, συγκεκριμένα τους πρώτους 3-6 μήνες της ζωής τους, μπορεί να αναπτύξουν ευαισθησία προς τους έντονους ήχους λόγω της ελλιπούς εξοικείωσης με τους ήχους αυτούς.

Ευαισθητοποίηση: Κάποιες φορές, όταν ένας σκύλος έρχεται σε επαφή με επαναλαμβανόμενα ήπια ηχητικά ερεθίσματα, η επανάληψη αυτή μπορεί να πυροδοτήσει την αντίδρασή του.

Από-εξοικείωση λόγω στρες: Κάποια κατάσταση έντονου στρες ή πολλές καταστάσεις ήπιου στρες (άγχους) μπορεί να οδηγήσουν ένα σκύλο που δεν έχει προηγούμενη ευαισθησία στους ήχους να αποκτήσει.

Προδιαθετικοί παράγοντες

Η γενετική προδιάθεση λέγεται ότι διαδραματίζει ένα ρόλο στην ευαισθησία σε κάποιους ήχους και κάποιοι σκύλοι που έχουν έναν πιο ευαίσθητο χαρακτήρα φαίνεται πως αντιδρούν πιο εύκολα. Διάφορες παθολογικές καταστάσεις και ασθένειες μπορεί να σχετίζονται με την εκδήλωση ευαισθησίας στους ήχους.

Ο σκύλος μου αντιδρά υπερβολικά στα πυροτεχνήματα. Tι να κάνω;

Η οριστική αντιμετώπιση του προβλήματος απαιτεί τη διάγνωση των αιτιών του. Γενικά, αυτό που θέλουμε να επιτύχουμε είναι να μάθουμε στο σκύλο μας να νιώθει άνετα με τους ήχους του περιβάλλοντός του και όχι απλά να διαχειριστούμε τη συγκεκριμένη περίσταση, διότι αυτή η ευαισθησία του έχει επιπτώσεις τόσο στην ευζωία του όσο και στην ποιότητα ζωής του.

Τι κάνουμε για τα πυροτεχνήματα το βράδυ της Ανάστασης:

-Μη φωνάζετε και μη μαλώνετε το σκύλο όταν φοβάται, γιατί επιβεβαιώνετε με αυτόν τον τρόπο πως έχει κάτι να φοβάται.

– Σιγουρευτείτε ότι βρίσκεται σε ένα ασφαλές μέρος, σ’ ένα δωμάτιο, που δεν υπάρχει κίνδυνος να τραυματιστεί ή να διαφύγει, π.χ. όχι στο μπαλκόνι.

– Κλείστε τις κουρτίνες στο δωμάτιο αυτό και βάλτε μια ήρεμη μουσική πριν ακόμα ξεκινήσουν τα βεγγαλικά.

– Η χρήση φερομονών (ADAPTIL) στο χώρο αυτό μπορεί να βοηθήσει. Οι φερομόνες, άοσμες για εμάς, παράγονται από τη μέση γραμμή της μαμάς-σκύλας όταν γεννήσει, αλλά και από άλλα μέρη του σώματος του σκύλου (αυτιά, περιπρωκτική περιοχή, πέλματα) και δρουν ως ένα χημικό αίσθημα ασφάλειας. Ρωτήστε τον κτηνίατρό σας.

– Δημιουργήστε ένα ασφαλές μέρος, ένα ασφαλές καταφύγιο, για το σκύλο σας. Στο πιο ήσυχο μέρος του σπιτιού, στο δωμάτιο που διαλέξατε να είναι ασφαλής, βάλτε μια μαξιλάρα ή το κλουβί του, αν έχει, αφού πρώτα το σκεπάσετε με μία κουβέρτα. Το μέρος αυτό δεν πρέπει να συμβολίζει τίποτα το αρνητικό για αυτόν, δεν πρέπει να πηγαίνει εκεί δηλαδή όταν φοβάται. Θέλουμε να δημιουργήσουμε ένα καινούργιο μέρος με λιχουδιές, παιχνίδια κτλ έτσι ώστε να νιώθει ασφάλεια όταν βρίσκεται εκεί και να μην τρέμει περιμένοντας «να περάσει το κακό».

Δημιουργήστε το μέρος αυτό όσο γίνεται πιο άμεσα έτσι ώστε να μάθει να το συνδέει με θετικά ερεθίσματα. Προσοχή, ποτέ δε στέλνουμε το σκύλο μας στο μέρος αυτό, ούτε ως τιμωρία ούτε για να νιώσει ασφάλεια, αλλά τον αφήνουμε μόνο του να επιλέξει πού θέλει να πάει.

Εγώ τι πρέπει να κάνω, να χαϊδεύω το σκύλο μου όταν φοβάται για να ηρεμήσει ή όχι;

Η αλήθεια είναι πως αν χαϊδέψουμε το σκύλο μας και αυτός ηρεμήσει, θα νιώσουμε και εμείς και αυτός καλύτερα. Το πρόβλημα είναι πως έτσι δε του μαθαίνουμε τι πρέπει να κάνει και σε περίπτωση που λείπουμε από το σπίτι και ακουστεί κάποιος ήχος και φοβηθεί, δε θα ξέρει πώς να αντιμετωπίσει το φόβο του αυτόν. Δεν είναι τυχαίο άλλωστε πως η «ευαισθησία στους ήχους», ή «κροτοφοβία» και η δυσκολία κάποιων σκύλων να μείνουν μόνοι τους στο σπίτι, τα λεγόμενα και «προβλήματα αποχωρισμού», συχνά συνυπάρχουν στους ίδιους σκύλους.

Προτιμότερο λοιπόν είναι να αντιδρούμε όσο πιο ουδέτερα γίνεται όταν ο σκύλος μας φοβάται και να του μάθουμε μέσω τον παραπάνω τρόπων να αντιμετωπίζει μόνος του το πρόβλημα, να μην επιζητά δηλαδή σε εμάς τη λύση του, γιατί δυστυχώς δεν μπορούμε να είμαστε πάντα δίπλα του. Αν αντίθετα είστε συνέχεια μαζί με το σκύλο σας και δεν υπάρχει η πιθανότητα να απουσιάζετε όταν ζητήσει τη βοήθειά σας, τότε μπορείτε να τον ανακουφίσετε με ένα χάδι όταν φοβάται. Σκεφτείτε με ψυχραιμία πώς θα του συμπεριφερθείτε όταν αυτός φοβηθεί και αποφασίστε τη συμπεριφορά που θα έχετε όλα τα μέλη της οικογένειας από πριν. Στις περισσότερες περιπτώσεις το να μάθουμε στο σκύλο μας να αντιμετωπίζει μόνος του τους φόβους του αποτελεί το πιο αποτελεσματικό μέτρο για τη βελτίωση της ευζωίας και της ποιότητας ζωής του.

Όπως λοιπόν τα ιατρικά προβλήματα μπορεί να εκδηλώνονται διαφορετικά, έτσι και τα προβλήματα συμπεριφοράς μπορεί να εκδηλώνονται με διαφορετικό τρόπο και να έχουν διαφορετικά αίτια για τα οποία προκλήθηκαν και εκδηλώθηκαν, γι’ αυτό και δεν υπάρχουν συνταγές για την επιτυχημένη αντιμετώπισή τους.

Επιμέλεια Άρθρου:
Δρ. Χρήστος Καραγιάννης, ckaragiannis@behaviour.gr

Πηγή: http://www.livingwithdogs.gr/

Διαβάστε επίσης

Αφήστε ένα Σχόλιο