Σε μια χώρα με καθημερινές κακοποιήσεις, αμέτρητες εγκαταλείψεις και πάνω από 4 εκατομμύρια αδέσποτα που προσπαθούν να επιβιώσουν στους δρόμους, τα βουνά, τα έρημα μέρη και τα καταφύγια, η υιοθεσία ενός πλάσματος που έψαχνε χρόνια μια οικογένεια, είναι λόγος να γράψουμε το άρθρο. Γιατί ακόμα και αν ένα ζωάκι σωθεί, υπάρχει ελπίδα και για τα άλλα. Όταν μάλιστα είναι τρίποδο και ζει σε καταφύγιο χρόνια, το να βρεθεί οικογένεια για αυτό γίνεται ακόμα πιο σπουδαίο.
Ο λόγος για τον υπέροχο Όσκαρ, έναν άκακο αδέσποτο σκυλάκο, που ζούσε χρόνια σε καταφύγιο στο Λιτόχωρο. Ο Όσκαρ είχε την ατυχία να είναι τρίποδος και να ζει σε καταφύγιο. Να μην είναι μικρός αλλά 7 ετών και να είναι μεγαλόσωμος, 30 κιλά. Όλα αυτά αποτρεπτικά για να υιοθετηθεί. Δυστυχώς οι περισσότεροι επιλέγουν ένα μικρόσωμο κατοικίδιο και μικρό στην ηλικία. Και τα τρία πόδια προβληματίζουν, λες και ένα τρίποδο ζωάκι δεν είναι ένα κανονικό και απόλυτα λειτουργικό ζωάκι.
Τα τελευταία χρόνια, όπως αναφέρει η εθελόντρια, με μεγάλη φιλοζωική δράση στην περιοχή του Λιτόχωρου, Bessy Papadopoulou, ο Όσκαρ αναζήτησε δεκάδες φορές οικογένεια. Και δεκάδες φορές κοινοποιήθηκε. Όμως παρέμενε στα αζήτητα. Ένα υπέροχο πλάσμα που είχε στερηθεί τα πάντα, βόλτες, χάδια, αγκαλιές, ένα ζεστό χώρο να ξαπλώσει. Ένα πλάσμα που ποτέ δεν είχε χτυπήσει το τηλέφωνο για αυτό.
Όμως οι εθελοντές που τον αγαπούσαν και ήθελαν να τον δουν ευτυχισμένο δεν σταμάτησαν να ελπίζουν και να κάνουν τα πάντα για να του βρουν μια μόνιμη αγκαλιά. Κάποια όμως στιγμή, όσο ο Όσκαρ μεγάλωνε, χάθηκε και η ελπίδα.
Εκεί όμως που χάνεται η ελπίδα, συχνά γίνεται το θαύμα. Και το θαύμα στην περίπτωση του Όσκαρ έγινε καθώς ένας άνθρωπος, ο κ. Γιώργος, από το Πόρτο Χέλι Αργολίδας, τον είδε, τον αγάπησε και θέλησε να τον υιοθετήσει χωρίς δεύτερη σκέψη. Θέλησε να του δώσει μια δεύτερη ευκαιρία να ζήσει ευτυχισμένος και προστατευμένος στο δικό του σπίτι, μακριά από το κλουβί του καταφυγίου.
Ο τριποδάκος Όσκαρ βγήκε από το καταφύγιο και πήγε στο σπίτι του. Και η ζωή του ξεκίνησε από την αρχή.
Υπέροχα νέα, δίχως άλλο. Όμως δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι πίσω από οτιδήποτε καλό που συμβαίνει σε ένα ζώο βρίσκονται άνθρωποι που αγωνίζονται και κάνουν τα πάντα για αυτό. Και όλοι μας πρέπει, με όποιον τρόπο μπορούμε, να τους βοηθάμε. Για να γίνουν πολλοί οι Όσκαρ. Για να έχουν και άλλα πλάσματα μια δεύτερη ευκαιρία.
από τη Μυρτώ Τζώρτζου, myrto1@hotmail.com
Ο Όσκαρ πλέον είναι στο νέο του σπίτι