Ο πόλεμος στην Ουκρανία έχει αφήσει πίσω του τεράστιες καταστροφές. Και συνεχίζει να αφήνει. Άνθρωποι έχασαν τη ζωή τους, έμειναν ανάπηροι, χρειάστηκε να εγκαταλείψουν τη χώρα τους ή έμειναν άστεγοι. Σε πολλές πόλεις στην Ουκρανία δεν βλέπουμε τίποτα άλλο εκτός από συντρίμμια.
Στα συντρίμμια αυτά ζουν και προσπαθούν να επιβιώσουν ζώα που είτε ήταν από πριν αδέσποτα είτε έγιναν καθώς το σπίτι που ζούσαν -και πιθανώς και οι άνθρωποι-να μην υπάρχουν πια.
Ένα 11χρονο κορίτσι, η Veronika Krasevych, είδε τις γατούλες που περιφέρονται στην παλιά, γεμάτη σπίτια, γειτονιά της προσπαθώντας να βρουν κάτι να φάνε. Οι περισσότερες από αυτές είχαν σπίτι πριν από τον πόλεμο. Τώρα ζουν στα συντρίμμια.
Η Veronika ζούσε σε αυτή τη γειτονιά που είναι στη Βόρεια Ουκρανία, στην πόλη Borodianka, όπου τα σπίτια όλων καταστράφηκαν από τις βόμβες. Το ίδιο συνέβη και στο δικό της σπίτι που βρισκόταν στον 9ο όροφο μιας πολυκατοικίας. Ζούσε μαζί με το γάτο της Masik. Στους βομβαρδισμούς ο γάτος εξαφανίστηκε.
Μόλις η περιοχή έγινε ασφαλής, πήγε να ψάξει να τον βρει. Η ίδια θα πει: «Θέλησα να βρω τον Masik. Έτσι πήγα στη γειτονιά που έμενα να ψάξω. Πολλές γάτες είχαν μείνει χωρίς σπίτι. Με πλησίασαν για να φάνε. Ένιωσα τόσο άσχημα για αυτές. Έτσι ξεκίνησα να τις ταΐζω. Έρχομαι συνέχεια να δω αν έχουν φαγητό και αν είναι εντάξει. Ξέρω και πού μένουν, πού κάθονται ώστε να αποφύγουν το πολύ κρύο».
Τελικά ο γατούλης της ο Masik βρέθηκε, όμως ήταν πλέον άγριος. Προσπάθησε να τον φέρει σπίτι της αλλά αυτό δεν ήταν δυνατόν. «Θέλαμε να τον πάμε σπίτι αλλά δεν γινόταν. Είχε αγριέψει. Έτσι τώρα είναι ένας από τους θαμώνες εδώ στην περιοχή που φροντίζω και τα άλλα αδέσποτα. »θα πει η μικρή.
Με την οικογένειά της η 11χρονη ζει τώρα σε ένα σπίτι φίλων, 20 λεπτά από την παλιά της γειτονιά, περιμένοντας την κυβέρνηση να τους βρει σπίτι.
Reuters
Reuters
Reuters
REUTERS/Gleb Garanich
Reuters