2.6K
Την ώρα που η εισβολή της Ρωσίας στην Ουκρανία συνεχίζεται, με τις συγκλονιστικές εικόνες να κάνουν το γύρο του κόσμου, ο άμαχος πληθυσμός προσπαθεί με κάθε τρόπο να σωθεί.
Μεγάλος αριθμός ανθρώπων έχουν περάσει τα σύνορα της χώρας και βρίσκονται πλέον κάπου σίγουρα. Για όσους έμειναν πίσω τα πράγματα είναι πολύ δύσκολα καθώς κάθε λεπτό που περνάει κινδυνεύει η ζωή τους.
Πριν από μερικές μέρες βομβαρδίστηκε το αεροδρόμιο Βινίτσια, το οποίο βρίσκεται 200 χιλ. νοτιοδυτικά του Κιέβου. 15 άνθρωποι ανασύρθηκαν από τα ερείπια, μεταξύ των οποίων εννέα νεκροί, πέντε άμαχοι και τέσσερις στρατιώτες. Η πόλη Βινίτσια έχει πληθυσμό σχεδόν 370.000 κατοίκους.
Η κατάσταση εκεί είναι δύσκολη. Το ίδιο και στα χωριά. Άνθρωποι έχουν εγκαταλείψει τα σπίτια και τους και έχουν φύγει. Όσοι βρίσκονται ακόμα εκεί δίνουν αγώνα να φροντίσουν τον εαυτό τους αλλά και τα ζώα. Είτε πρόκειται για αδέσποτα είτε για δεσποζόμενα, τα οποία έμειναν σε άδεια σπίτια καθώς οι κηδεμόνες τους δεν μπόρεσαν να τα πάρουν μαζί τους.
Μια από τις πόλεις που πολλοί έχουν φύγει από τα σπίτια τους είναι και Zhmerinka (Ζμερίνκα). Τα ζώα πολλά και χωρίς φαγητό. Περιφέρονται στους δρόμους ψάχνοντας να βρουν κάτι να φάνε. Τα οικόσιτα το ίδιο. Μέσα στα σπίτια τους, στις αυλές τους, τα περισσότερα δεμένα για να μη φύγουν και χαθούν.
Δεν είναι πάντα εύκολο να πάρεις μαζί σου το κατοικίδιό σου. Ας μην τους κρίνουμε. Ο πόλεμος είναι κάτι που δεν μπορεί να συλλάβει κάποιος αν δεν τον βιώσει. Τα δεδομένα αλλάζουν κάθε λεπτό της ώρας. Υπάρχουν άρρωστοι, ανάπηροι, ηλικιωμένοι. Δεν μπορούν όλοι να μεταφέρουν το σκύλο ή τη γατούλα τους. Όταν μάλιστα είναι και πολλά, εκεί συχνά είναι αδύνατον.
Κάποιοι όμως άνθρωποι, όπως μας πληροφορεί η Iryna Nemeskal, μια φιλόζωη κυρία που προσπαθεί να βοηθήσει από τη Βιέννη, κάνουν ό,τι μπορούν, όπως μπορούν και με ό,τι μέσο έχουν να βοηθήσουν τα ζώα εκεί. Με εκκλήσεις για τροφές και φάρμακα. Είναι οι Ruslan, Lena, Lilli και Tanja.
Οι εθελοντές αυτοί πηγαίνουν σε όλα τα σημεία της πόλης και ταΐζουν τα πεινασμένα ζώα, σκυλάκια και γατάκια, τα οποία δυστυχώς είναι πάρα πολλά. Και πεινασμένα, όπως θα δείτε στα πιο κάτω βίντεο. Κάποιοι μάλιστα που δεν κατάφεραν να τα πάρουν φεύγοντας μιλάνε μαζί τους και τους ζητούν όσο μπορούν να τα προσέξουν.
Εμείς αυτό που έχουμε να πούμε είναι ένα και μόνο: Να τελειώσει ο πόλεμος όσο γίνεται πιο γρήγορα.
από τη Μυρτώ Τζώρτζου, myrto1@hotmail.com
