Βρήκε σπίτι και αγάπη η σκυλίτσα που την παράτησαν μόνη σε ένα χωράφι σε χωριό των Σερρών

από Μυρτώ Τζώρτζου
Μέσα σε όλα αυτά τα άσχημα που γίνονται καθημερινά σε βάρος των ζώων, υπάρχουν και τα ευχάριστα. Τα οποία προβάλλουμε λιγότερο. Μιλάμε λιγότερο για αυτά. Γιατί ίσως τα άσχημα είναι αυτά που μας λυπούν και μας εξοργίζουν πάρα πολύ. Αυτά που μας κάνουν να χάνουμε τις ελπίδες για ένα καλύτερο μέλλον για τα ζώα.
Ξέρετε πότε γεννιέται η ελπίδα; Όταν μαθαίνουμε και συζητάμε και για τα καλά συμβάντα. Τις διασώσεις, τις υιοθεσίες, τις φιλοξενίες. Ναι, ακόμα και οι φιλοξενίες είναι ωραίο να διαβάζουμε για αυτές.
Όταν σώζεται ένα ζωάκι από το δρόμο είναι κάτι πολύ σημαντικό. Και για ένα τέτοιο ζωάκι μαθαίνουμε από το Φιλοζωικό Όμιλο Σερρών ΦΟΣ Φιλοζωικός Όμιλος Σερρών ΦΟΣ. Την ιστορία του θέλουμε να τη μοιραστούμε μαζί σας.
Η σκυλίτσα που βλέπετε στις πιο κάτω φωτογραφίες είναι η Τζώρτζυ. Μια όμορφη σκυλίτσα από ένα χωριό των Σερρών, που ο κηδεμόνας της αποφάσισε μια μέρα να την πετάξει στο δρόμο σαν σκουπίδι. Πήγε και την άφησε σε ένα κτήμα.
Με τον καιρό, όπως άλλωστε ήταν φυσικό, η Τζώρτζυ κατέληξε αδέσποτη και τριγυρνούσε στα χωράφια αναζητώντας φαγητό και νερό. Αλλά και ανθρώπινη παρέα. Από τη μία στιγμή στην άλλη άλλαξε η ζωή της.
Ένας εθελοντής, ο Γιώργος Μ., όπως αναφέρουν οι άνθρωποι του ΦΟΣ, θέλησε να τη βοηθήσει. Τη στείρωσε και άρχισε να τη φροντίζει. Στο δρόμο.
Η Τζώρτζυ ήθελε την ανθρώπινη παρουσία. Ήταν ανθρωποκεντρική. Δεν ήταν ζώο για το δρόμο. Σίγουρα η ζωή της έξω θα ήταν πολύ δύσκολη. Κάποια ζώα είναι αδύνατον να επιβιώσουν έξω.
Την ιστορία της σκυλίτσας έμαθαν οι εθελοντές του ΦΟΣ. Και αποφάσισαν να κάνουν κάτι για αυτή. Ώστε να φύγει από το δρόμο. Έχουμε ξαναπεί ότι η δύναμη των εθελοντών κάνει θαύματα. Αν δεν υπήρχαν αυτοί οι άνθρωποι, κανένα ζώο δεν θα σωζόταν.
Και το θαύμα έγινε. Της βρήκαν σπίτι. Της βρήκαν αγάπη και φροντίδα. Την πήραν από το δρόμο και την αδέσποτη ζωή. Δεν θα κοιμηθεί πια στη λακκούβα κάτω από ένα δέντρο που κοιμόταν αλλά στο κρεβατάκι της, στην άνεσή της. Ασφαλής, προστατευμένη και με αγάπη.
Μπράβο σε όλους που βοήθησαν για αυτό. Στην ανθρώπινη αλυσίδα που στήθηκε για τη σωτηρία της. Γιατί για να γίνει κάτι κάθε φορά δημιουργείται μια αλυσίδα εθελοντών που συχνά ξεπερνούν τον εαυτό τους. Αλλά τα καταφέρνουν.
από τη Μυρτώ Τζώρτζου, myrto1@hotmail.com 

Διαβάστε επίσης

Αφήστε ένα Σχόλιο