814
Οι φωνές και τα ουρλιαχτά τουριστών είχαν ως αποτέλεσμα να επέμβει εγκαίρως η αστυνομία.
Έχουμε ξαναγράψει ότι από τα πιο κακοποιημένα ζώα στη χώρα μας είναι τα ιπποειδή. Το τι τραβάνε τα αλογάκια και τα γαϊδουράκια δεν λέγεται. Συνήθως σε νησιά αλλά και στην Ηπειρωτική Ελλάδα δεν είναι και καλύτερα τα πράγματα. Λίγα δυστυχώς έρχονται στο φως της δημοσιότητας. Γιατί δεν είναι μόνο τα γαϊδουράκια της Σαντορίνης ή τα αλογάκια της Ύδρας. Ή τα αλογάκια που έχουν στις άμαξες. Είναι αμέτρητα άλλα που τα έχουν πραγματικά σαν αντικείμενα. Συγκεκριμένη βέβαια νομοθεσία υπάρχει αλλά ποιος την τηρεί;
Ένα τέτοιο ζώο είναι και αυτό που αναφέρει η Λινα Χαλικια.
Πρόκειται για ένα κακοποιημένο άλογο άμαξας στη Ζάκυνθο που ευτυχώς έγινε οριστική αφαίρεση από αυτόν που το είχε..
Δείτε την τραγική ανάρτησή της για το συμβάν:
“Στις 15 Αυγούστου ένα εμφανέστατα υποσιτισμένο άλογο άμαξας στην περιοχή του Αλυκανά έπεσε κάτω και δεν μπορούσε να σηκωθεί. Προσπάθησε με βίαιο τρόπο ο αμαξάς να το κάνει να σταθεί στα πόδια του για να συνεχίσει να δουλεύει. Εκείνο όμως έτρεμε ξαπλωμένο και δεν μπορούσε.
Οι φωνές και τα ουρλιαχτά τουριστών είχαν ως αποτέλεσμα να επέμβει εγκαίρως η αστυνομία.
Το άλογο εξετάστηκε από γιατρό όπου διαπιστώθηκε το μέγεθος της κακοποίησης.
Ακολούθησε η αυτόφωρη διαδικασία, το πρόστιμο και η Εισαγγελία Ζακύνθου την επόμενη ημέρα διέταξε την οριστική αφαίρεση του ζώου, το οποίο παραδόθηκε στο σύλλογό μας που δέχτηκε να το περιθάλψει. Με έξοδα του συλλόγου ταξίδεψε στην Αθήνα για να ξεκινήσει η περίθαλψή του.
Πρόκειται για ένα άλογο πολύ αδύνατο για να μπορεί να σέρνει άμαξα, με βαθιές πληγές στα πλευρά από τα χάμουρα. Συνήθως όταν το άλογο δεν υποτάσσεται εύκολα σε ό,τι του ζητούν, σφίγγουν τα λουριά που αγκαλιάζουν το σώμα τους για να τα εξαναγκάζουν με τον πόνο να υπακούν.
Όταν το πλησιάζεις φοβισμένο, αμύνεται αφού το μόνο που έχει “ευχαριστηθεί” στη ζωή του είναι το ξύλο και η βία. Έχει ξεκινήσει τη ζωή του σε παζάρια, έχει μεταφερθεί με τα κλασικά φορτηγά ζωέμπορων χωρίς καμία άδεια και έχει δουλέψει άμαξα και σε άλλα νησιά.
Κι επειδή οι ζωέμποροι από τους οποίους πέρασε άρχισαν να τηλεφωνούν μέσα στη μαύρη νύχτα και να απειλούν πως είτε θα το σκοτώσουν είτε θα το πάρουν πίσω και άλλα κομψά που δεν επιτρέπεται να γραφούν δημόσια, θέλουμε και εμείς να στείλουμε το δικό μας μήνυμα:
Μονάχα ανδρείκελα και σάπιες ψυχές τσακίζουν στο ξύλο τα άλογα για να τα εκμεταλλευτούν και όταν τα τελειώσουν, τα στέλνουν στο μαχαίρι. Μονάχα ξεφτίλες βρίζουν γυναίκα με ανώνυμα τηλέφωνα.
Ζητήσαμε βοήθεια για να έχουμε ένα χώρο ασφαλή που δεν θα το σκοτώσετε και δεν θα το αρπάξετε. Μόλις τελειώσει η περίθαλψη θα επιλέξουμε μια υιοθεσία σε περιβάλλον που θα μπορέσει κυρίως να το προστατέψει από εσάς, τους παρατρεχάμενους και τους κυριλέ προστάτες σας.
Αν κάποιο ατύχημα συμβεί σε εμάς ή στο άλογο τα ονόματα και οι δράσεις σας έχουν ήδη δοθεί στις αρμόδιες αρχές. Μια αλυσίδα με πολλούς κρίκους είσαστε που πια σας ξέρουμε. Όσο και να θέλετε να κρυφτείτε, πάντα θα σας προδίδει η μπόχα από το αίμα όσων έχετε στείλει στα σφαγεία και η απληστία σας για παραπάνω εύκολα χρήματα.
Κι όποιος ανησυχεί για το μεροκαματιάρη αμαξά να τον ενημερώσουμε πως ήδη έχει παραλάβει από τον φίλο του ζωέμπορο νέο «εμπόρευμα». Για όσο αντέξει…
Υ.Γ
Αυτό πέρυσι… στα νησιά μας βρε δίποδα κτήνη… Άστα ξεκουμπίδια. Όπου και να κοιτάξεις, πόνος είναι…”
