Η τεράστια και χωρίς όρους αγάπη που μας δίνει ένας σκύλος μπορεί να μας δημιουργήσει απερίγραπτα και πρωτόγνωρα συναισθήματα. Αυτό είναι κάτι που γνωρίζουμε όσοι ζούμε με ένα ζωάκι. Συχνά ένα γεμάτο σάλια φιλί ή ένα γάβγισμα καλωσορίσματος είναι ό,τι χρειαζόμαστε. Μια αγκαλιά από το σκύλο μας μάς κάνει να νιώθουμε σιγουριά, προστασία και μας θυμίζει ότι δεν είμαστε μόνοι σε αυτόν τον κόσμο.
από τη Μυρτώ Τζώρτζου, petpetmag@gmail.com
Οι μαθητές και οι φοιτητές έχουν, όπως όλοι ξέρουμε, άγχος. Το άγχος αυτό δυσκολεύει τη ζωή τους και τους δημιουργεί διάφορα προβλήματα. Η επαφή τους, σύμφωνα με όλες τις έρευνες, με ένα σκύλο κάνει καλό στην ψυχολογία τους αλλά και στη σωματική τους υγεία.
Η ιστορία της Bailey Curry
Η Bailey Curry ζει στο Σίδνεϊ της Αυστραλίας και κάνει το μεταπτυχιακό της στη μοριακή βιολογία, Μένει με το σύντροφό της και τη Mille, μια υπέροχη, ενός χρόνου, σκυλίτσα, ράτσας Μεγάλος Δανός.
Η ίδια θα πει στο διαδικτυακό ιστότοπο www.the-standard.org για το πώς άλλαξε η ζωή της με την εμφάνιση της Millie: “H Millie με βοηθάει στο να μην έχω πολύ άγχος στις εξετάσεις. Αυτή μάλιστα ήταν και η αιτία να ξεκινήσω το διδακτορικό μου. Με βοηθάει επίσης στο να νιώθω ασφαλής το βράδυ που γυρνάω στο σπίτι. Ο σύντροφός μου επιστρέφει αργά το βράδυ και η μόνη μου παρέα είναι αυτή. Με ανέχεται και με ακούει χωρίς να κρίνει. Δυο είναι τα σημαντικά σε αυτή: Η τρυφερή αγκαλιά της και το ότι μπορεί να με ακούει με τις ώρες χωρίς να δυσανασχετεί. Αν ακούσει κάποιον να κλαίει ή να παραπονιέται, τρέχει και τον αγκαλιάζει. Είναι η καλύτερη φίλη μου και ειλικρινά δεν ξέρω τι θα έκανα αν δεν την είχα”.
Η Bailey Curry με την τεράστια Millie Sue και το σύντροφό της, φοιτητή της Ιστορίας, Josh Dansby
Η ιστορία της Sydney Smith
H Sydney Smith ξεκίνησε το δεύτερο μεταπτυχιακό της στη βιολογία πριν από 6 μήνες και θέλει να μοιραστεί τη δική της ιστορία με τον ενός χρόνου σκυλάκο της Ryder, ένα ημίαιμο Labrador Retriever, που υιοθέτησε από καταφύγιο: “Όταν πήρα το πτυχίο της Ψυχολογίας, κατάλαβα ότι δεν ήθελα να συνεχίσω τις σπουδές σε αυτό το αντικείμενο. Όταν η Ryder ήρθε στη ζωή μου, συνειδητοποίησα ότι ήθελα να γίνω κτηνίατρος. Έτσι χάρη σε αυτόν γύρισα πίσω στα θρανία”.
Πριν η Smyth υιοθετήσει τον Ryder, είχε ένα περίεργο πρόγραμμα. Σηκωνόταν περίπου στις 6 το πρωί, επέστρεφε σπίτι τα μεσάνυχτα. Έπινε πολύ και δε φρόντιζε καθόλου τον εαυτό της. Λόγω του σκύλου τα πράγματα άλλαξαν. Αναγκαστικά επέστρεφε νωρίτερα σπίτι για να τον πάει βόλτα και να είναι μαζί του.
“Είχα πλέον κάποιον που έπρεπε να φροντίσω. Που περίμενε να γυρίσω σπίτι για να κάνουμε μαζί πράγματα. Αν συγκρίνω την πριν από αυτόν ζωή μου και την τώρα, θα πω με βεβαιότητα ότι σήμερα νιώθω πολύ πιο χαρούμενη και γεμάτη που τον έχω. Είμαι λιγότερο αγχωμένη και νιώθω ψυχικά καλύτερα. Έχουμε γίνει αυτοκόλλητοι καθώς πηγαίνουμε παντού μαζί”, θα συμπληρώσει.
Η Sidney Smith με τον αγαπημένο της σκυλάκο, ένα ημίαιμο Labrador, τον Ryder, τον οποίο υιοθέτησε από καταφύγιο.
Τι λέει ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας
Σύμφωνα με τις έρευνες, όταν συναναστρεφόμαστε με τα ζώα, σκύλους στις συγκεκριμένες περιπτώσεις, απελευθερώνεται η oxytocin, η ορμόνη της χαράς. Η ωκυτοκίνη παράγεται από τον υποθάλαμο του εγκεφάλου, από όπου μεταφέρεται και αποθηκεύεται στον οπίσθιο λοβό της υπόφυσης (νευροϋπόφυση) και από εκεί διοχετεύεται στο αίμα.
Ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας αναφέρει ότι η συντροφιά με ένα κατοικίδιο είναι ιδιαίτερα αποτελεσματική καθώς μειώνει το στρες και βοηθάει πνευματικά. Τα σκυλιά, εκτός αυτών, μας παρακινούν και να γυμναστούμε, με το να τα πάμε βόλτα και να παίξουμε μαζί τους. Βελτιώνουν δηλαδή και τη σωματική μας κατάσταση. Τα κατοικίδια μας δίνουν μια αίσθηση σιγουριάς και γενικά βοηθούν να ζήσουμε καλύτερα.
Αν τώρα δεν έχετε σπίτι κάποιο ζωάκι ή δεν μπορείτε να πάρετε, επισκεφτείτε ένα καταφύγιο ζώων (σίγουρα υπάρχει κάποιο κοντά σας) και αφιερώστε λίγο χρόνο με τα σκυλιά εκεί. Βγάλτε τα βόλτα, που τόσο έχουν ανάγκη, χαϊδέψτε τα και ασχοληθείτε μαζί τους. Τρέξτε και παίξτε μαζί τους. Αν μάλιστα αυτό το βάλετε και στο εβδομαδιαίο πρόγραμμά σας, θα δείτε πόσο αισθητά θα αλλάξει τόσο η ψυχολογία σας αλλά και η σωματική σας αντοχή. Η ζωή σας-αλλά και του σκύλου- θα γίνει καλύτερη.