Αυτό που όλοι δυστυχώς απευχόμασταν είναι πλέον πολύ κοντά, σύμφωνα με δημοσεύματα, στο να γίνει. Και ίσως, όπως αναφέρουν κάποιοι, έπρεπε να είχε γίνει από την πρώτη στιγμή. Ο λόγος για το μικρό τιγράκι, τη Χασίγια, που εγκατέλειψαν στα σκουπίδια έξω από το Αττικό Ζωολογικό Πάρκο, το οποίο, όπως φαίνεται, θα υποβληθεί σε ευθανασία.
Το τεσσάρων μηνών ζώο, έχει πολύ σοβαρά τραύματα. Οι κτηνίατροι είναι διαρκώς στο πλευρό του καθώς δίνει ένα δύσκολο αγώνα επιβίωσης. Από την άλλη η είδηση ότι έπαθε ανακοπή είναι ψευδής, σύμφωνα με τον ιδρυτή του Αττικού Ζωολογικού Πάρκου Ζαν Ζακ Λεσουέρ.
Για το πλάσμα αυτό έχουν ειπωθεί πολλά. Δυστυχώς «πουλάει» και πολλοί θέλουν να το εκμεταλλευτούν. Έτσι άλλωστε γίνεται πάντα. Στο βωμό της δημοσιότητας όλα.
Η ασθένεια του ζώου είναι, όπως έχουν πει, μάλλον γενετική. Σίγουρα τότε υποφέρει. Τα παυσίπονα που του δίνου λοιπόν δεν γιατρεύουν κάτι αλλά παρατείνουν το γολγοθά του.
Είμαστε κατά της ευθανασίας όταν μπορεί να γίνει κάτι. Αυτό είναι ξεκάθαρο. Εδώ μπορεί να γίνει; Και αν δεν μπορεί γιατί βασανίζεται το ζώο; Γιατί οι γιατροί επιτρέπουν αυτό το πανηγύρι. Γιατί δυστυχώς πανηγύρι έχουν μετατρέψει ένα τόσο σοβαρό περιστατικό.
Από την άλλη οι πληροφορίες που έχουμε για το τι απάντησαν τα ειδικά κέντρα στο εξωτερικό είναι αντικρουόμενες. Πρότειναν ευθανασία ή όχι; Και αν ναι, γιατί δεν γίνεται; Δεν πρότειναν; Μπορεί να γίνει κάτι; Και αν ναι, γιατί ετοιμάζονται να το θανατώσουν;
Γιατί δεν βγαίνουν να μας πουν ακριβώς την κατάσταση; Γιατί αφήνουν να γράφονται διάφορα, τα περισσότερα ανακριβή;
Υπάρχουν άνθρωποι, και είναι πολλοί, που πραγματικά νοιάζονται και πονάνε αυτό το πλάσμα.
Εθελοντές λοιπόν φιλόζωοι καλούν το Αττικό Πάρκο, τους φορείς και την επιτροπή των γιατρών που εξετάζουν το ζώο και γνωρίζουν τι συμβαίνει να δημοσιεύσουν τα αποτελέσματα των εξετάσεών του ώστε να μπορέσει ο κόσμος να μάθει την αλήθεια. Να δει τι ακριβώς συμβαίνει με αυτό και ποια είναι τα προβλήματα που έχει. Και όλα αυτά πριν υποβληθεί σε ευθανασία. Θέλουμε να ζήσει η όμορφη Χασίγια. Όχι όμως να υποφέρει.
από τη Μυρτώ Τζώρτζου, myrto1@hotmail.com
