1,1K
Με την πανδημία τα πράγματα έγιναν χειρότερα. Αγέλες σκύλων περιφέρονται στους δρόμους της Καμπούλ ψάχνοντας φαγητό και στέγη. Το σκηνικό είναι πλέον θλιβερό.
Η Καμπούλ έπεσε και το Αφγανιστάν πέρασε στα χέρια των Ταλιμπάν. O πρόεδρος της χώρας Ασράφ Γκάνι κατέφυγε στο Τατζικιστάν.
Ο φόβος των κατοίκων είναι πλέον μεγάλος καθώς, όπως λέγεται, είναι έτοιμες οι λίστες εξόντωσης ανθρώπων που διαφωνούσαν με το καθεστώς. Αμέτρητοι άνθρωπο εγκαταλείπουν τη χώρα.
από τη Μυρτώ Τζώρτζου, myrto1@hotmail.com
Χιλιάδες αδέσποτα ζουν σε άθλιες συνθήκες στους δρόμους
Τα βράδια όμως μαίνεται και ένας άλλος πόλεμος. Ο πόλεμος των αδέσποτων σκύλων για επιβίωση.
Με την πανδημία τα πράγματα έγιναν χειρότερα. Αγέλες σκύλων περιφέρονται στους δρόμους της Καμπούλ ψάχνοντας φαγητό και στέγη. Το σκηνικό είναι πλέον θλιβερό.
Τα περισσότερα από τα σκυλιά μοιάζουν με διασταύρωση Τσοπανόσκυλου και Λαμπραντόρ αλλά είναι μικρότερα σε μέγεθος από τα σκυλιά που χρησιμοποιούνται στη χώρα για τις κυνομαχίες, οι οποίες είναι γνωστές παγκοσμίως.
Χιλιάδες-υπολογίζονται πάνω από 100 χιλιάδες- αδέσποτα ζουν ανάμεσα σε σωρούς σκουπιδιών, στο τέλος στενών δρόμων ή στους υπόνομους μόνα και απροστάτευτα. Και συνήθως κοντά σε εστιατόρια όπου μπορούν να φάνε λίγο φαγητό ή έστω αποφάγια.
Στο Αφγανιστάν οι πιο συνηθισμένες ράτσες σκύλων που παίρνουν μέρος στις κυνομαχίες είναι τα Mastiff και τα Afghan Herding.
Ο δήμος της Καμπούλ έχει κάνει επανειλημμένες δυστυχώς προσπάθειες να τα σκοτώσει ώστε να μειώσει τον αριθμό. Πολλοί ξένοι που βρίσκονται εκεί αναζητούν τρόπους να σώσουν κάποια από αυτά και να τα φέρουν στη χώρα τους. Άλλοι δημιουργούν καταφύγια για την προστασία τους.
Η πείνα και οι αρρώστιες κάποιες φορές τα κάνουν επιθετικά. Η απόλυτη εγκατάλειψή τους από την Πολιτεία είναι γεγονός. Οι εμβολιασμοί για τη λύσσα στοιχίζουν πάνω από 200 χιλιάδες δολάρια το χρόνο. Έτσι συχνά ξεκινούν προγκρόμ αφανισμού τους.
Η πείνα και οι αρρώστιες κάποιες φορές τα κάνουν επιθετικά. Η απόλυτη εγκατάλειψή τους από την Πολιτεία είναι γεγονός. Οι εμβολιασμοί για τη λύσσα στοιχίζουν πάνω από 200 χιλιάδες δολάρια το χρόνο. Έτσι συχνά ξεκινούν προγκρόμ αφανισμού τους.Υπάρχουν όμως και άνθρωποι που τα προστατεύουν. Κάποιος μάλιστα ανοίγει την πόρτα κινηματογράφου για να κάτσουν μέσα και να γλυτώσουν τα πρωινά από τους λιθοβολισμούς των μαθητών, κάτι δυστυχώς που είναι συνηθισμένο.
Υπάρχουν όμως και παιδιά που τα φροντίζουν, τα ταΐζουν, παίζουν μαζί τους. Κυρίως προσπαθούν απλώς να συνυπάρξουν. Τα σκυλιά άλλωστε δεν είναι λίγες οι φορές που τα προστάτεψαν από επιθέσεις εγκληματιών που κρύβονται στο σκοτάδι. Γιατί τις νύχτες στην Καμπούλ κρύβονται και δρουν στους δρόμους αμέτρητοι εγκληματίες.
Οι Αφγανοί είναι συνήθως εχθρικοί απέναντι στα σκυλιά
Σύμφωνα με τα δυτικά πρότυπα, οι περισσότεροι Αφγανοί είναι αρκετά εχθρικοί απέναντι στα σκυλιά. Πολλοί θεωρούν ότι η επαφή μαζί τους είναι απαγορευμένη – αν και η μόνη συγκεκριμένη απαγόρευση στο Κοράνι είναι να μη φυλάσσονται σκύλοι μέσα στο σπίτι.
Η λογοτεχνία των χαντίθ είναι γενικά πιο αρνητική. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο πολλοί Αφγανοί αρνούνται να αγγίξουν τα σκυλιά, θεωρώντας ότι η επαφή τα καθιστά ακάθαρτα και επομένως χρειάζονται εκτέλεση.
Με τον όρο χαντίθ αναφερόμαστε στην ισλαμική παράδοση που παραδίδει τα λόγια και τις πράξεις του προφήτη Μωάμεθ. Η λογοτεχνία των χαντίθ αναγνωρίζεται σήμερα ως βασικό θεμέλιο του Ισλάμ, δεύτερη σε αξία μετά το Κοράνι. Μετά το θάνατο του Μωάμεθ, το Κοράνι παρέμενε η κύρια πηγή καθοδήγησης των πιστών, ωστόσο σταδιακά, και καθώς νέα προβλήματα παρουσιάζονταν, δημιουργήθηκε η ανάγκη ύπαρξης μιας δευτερεύουσας επικουρικής πηγής.
Πολλές φορές το Κράτος του Αφγανιστάν υποσχέθηκε στους πολίτες ότι θα κάνει καταγραφή των αδέσποτων και σωστή διαχείρισή τους. Όμως σε μια χώρα που μαστίζεται από πολέμους και έχει διαρκώς τεράστια προβλήματα γίνεται κάτι τέτοιο; Μάλλον είναι αδύνατον. Για αυτό και οι Αρχές για να μειώσουν τον πληθυσμό εκτελούν ζώα ή τα σκοτώνουν με δηλητήριο.
Τα πράγματα είναι σκληρά
Τα πράγματα είναι πολύ σκληρά. Οι δημοτικοί υπάλληλοι βγαίνουν στους δρόμους και με ατσάλινα άγκιστρα τα στριμώχνουν σε μια γωνία για να τα πιάσουν. Τα ζώα ουρλιάζουν από τον πόνο και το φόβο. Τραγικές εικόνες. Υπάρχουν χρονιές που δηλητηριάστηκαν πάνω από 20 χιλιάδες σκυλιά.
Συχνά το δηλητηριασμένο κρέας αφήνεται έξω τη νύχτα και το πρωί το έδαφος είναι γεμάτο πτώματα. Τα σκυλιά, που μερικές φορές δείχνουν τις τελευταίες αναλαμπές της ζωής, ρίχνονται στο πίσω μέρος ενός φορτηγού και τα ρίχνουν στις άκρες απορριμμάτων στα περίχωρα της πόλης.
«Καθημερινά, μετά τις βραδινές προσευχές, κάνουμε αυτό το πρόγραμμα μαζικής δηλητηρίασης, δουλεύοντας μέχρι τις 10 το βράδυ, και επιστρέφουμε στις 3 το πρωί», δήλωσε ο κυνηγός σκύλων Ισλαμουδίν. «Βρίσκουμε αυτά τα σκυλιά, τα δηλητηριάζουμε και τα πετάμε όπου θα ταφούν». Όπως πολλοί κάτοικοι στη γειτονιά Pul-e-Charkhi όπου εργάζεται, ο Ισλαμουδίν δεν έχει καμία αμφιβολία να σκοτώνει σκυλιά ως μέρος μιας πολιτικής της πόλης που θεωρείται ευρέως ως απαραίτητη προφύλαξη υγείας.
Το τι θα γίνει τώρα με την επέλαση των Ταλιμπάν δεν γνωριζουμε. Όμως δεν είναι δύσκολο να φανταστούμε. Άνθρωποι, κυρίως γυναίκες, και ζώα θα αντιμετωπίζονται σαν σκουπίδια. Δυστυχώς.
“Τα σκυλιά είναι καλύτερα από τους ανθρώπους επειδή γνωρίζουν αλλά δεν δεν λένε”. Emily Dickinson, 1830-1886 (Αμερικανίδα ποιήτρια).
Jim Huylebroek for The New York Times
Jim Huylebroek for The New York Times
Jim Huylebroek for The New York Times
Jim Huylebroek for The New York Times
AFP