Αμέτρητα τα ζώα που ζουν αδέσποτα στους δρόμους της χώρας μας. Υπολογίζεται ότι ο αριθμός τους ξεπερνάει τα 3 εκατομμύρια. Τεράστιος αριθμός για μια τόσο μικρή χώρα.
Οι εθελοντές γνωρίζουν καλά τι συμβαίνει. Το ζουν καθημερινά. Ζώα εγκαταλείπονται κάθε λεπτό σε όλα τα μέρη της Ελλάδας. Στα χωριά, στις κωμοπόλεις, στις μεγάλες πόλεις και φυσικά στην Αθήνα. Κυρίως μωρά, γέννες. Επειδή κάποιος δεν στείρωσε το κατοικίδιό του και προτίμησε να ξεφορτωθεί τα κουτάβια που γέννησε. Το τι θα απογίνουν αυτά τα κουτάβια, πώς θα επιβιώσουν, είναι πράγματα που δεν του πέρασαν από το μυαλό. Ή του πέρασαν και απλά δεν τον ένοιαξαν.
Όταν πριν από δύο χρόνια έγινε μια προσπάθεια να περάσει η υποχρεωτική στείρωση των δεσποζόμενων, διάφορες συντεχνίες, διάφορες ομάδες βγήκαν στα κάγκελα λέγοντας ότι αυτό είναι κακοποίηση και ότι ο κηδεμόνας θα έπρεπε να αποφασίζει τι θα κάνει το ζώο του. Άλλοι μίλησαν για ακρωτηριασμό.
Η Ολλανδία που εφάρμοσε σταθερά πρόγραμμα στειρώσεων με πρόγραμμα και χωρίς να κάνει πίσω πέτυχε να είναι η μοναδική χώρα στον κόσμο χωρίς αδέσποτα. Αλλά τι ξέρουν αυτοί;
Το πώς επιβιώνουν τα αδέσποτα έξω στους δρόμους είναι λίγο πολύ γνωστά. Αν δεν φάνε κάποιο δηλητήριο που τους έριξε κάποιος για να τα εξοντώσει, αν δεν πεθάνουν από το κρύο ή την έλλειψη νερού το καλοκαίρι, αν δεν αρρωστήσουν, τότε μια ωραία μέρα θα τα χτυπήσει αυτοκίνητο. Και είτε θα πεθάνουν ακαριαία είτε θα μείνουν ανάπηρα είτε θα βασανιστούν από τους πόνους και την ταλαιπωρία μέχρι να πεθάνουν. Γεμάτη η Ελλάδα νεκρά ζώα.
Ο λόγος για αυτά μια ανάρτηση των εθελοντών της Κιβωτού Μυτιλήνης για ένα μικρό αδέσποτο αρσενικό κουταβάκι που δεν πρόλαβε να ζήσει. Πώς να ζήσει άλλωστε στο δρόμο όταν τα αδέσποτα έχουν, σύμφωνα με υπολογισμούς, 2 με 3 χρόνια ζωής;
Το μικρούλι γεννήθηκε σε ένα στρατόπεδο της Λέσβου από μια σκυλίτσα, ράτσας Πόιντερ.Έζησε δύο μήνες εκεί. Η φιλοζωική έκανε έκκληση να βρεθεί επειγόντως κάποιος να το πάρει από το δρόμο. Είτε φιλοξενία είτε υιοθεσία. Τι ζωή μπορεί να έχει έξω μια σταλιά πλάσμα; Και για πόσο; Αμέτρητοι οι κίνδυνοι, με πρώτον τον άνθρωπο.
Κανείς δεν άνοιξε το σπίτι του για αυτό. Και το νήμα της ζωής του κόπηκε απότομα αυτές τις μέρες καθώς το χτύπησε και το σκότωσε αυτοκίνητο. Δεν πρόλαβε να ζήσει. Δεν πρόλαβε να το πάρει κάποιος αγκαλιά και να του δώσει αγάπη. Δεν πρόλαβε να κοιμηθεί σε ένα μαλακό κρεβάτι.
Ο μικρός, που δεν πρόλαβε ούτε όνομα να έχει, έφυγε για άλλους κόσμους, σίγουρα καλύτερους. Το ξέρουμε, είναι αμέτρητα τα ζώα έξω. Οι εθελοντές έχουν γεμάτα τα σπίτια τους. Οι φιλοζωικές είναι καταχρεωμένες και δεν έχουν χώρους να τα πάνε. Υπεύθυνοι για αυτά τα πλάσματα είναι οι δήμοι. Ποιοι δήμοι;
Κάποιοι, όπως συμβαίνει κάθε φορά σε ανάλογα περιστατικά, θα τα βάλουν με τους εθελοντές. Τους ανθρώπους που έχουν κάνει ξενοδοχεία ζώων τα σπίτια τους και ασθενοφόρα τα αυτοκίνητά τους για να μεταφέρουν τα άρρωστα και χτυπημένα πλάσματα στα κτηνιατρεία.
Πριν πούμε το οτιδήποτε για τους εθελοντές, ας αναλογιστούμε τις δικές μας ευθύνες. Που πολλοί από εμάς αγοράζουν κατοικίδιο επειδή θέλουν να είναι ράτσας και νομίζουν ότι ανεβαίνουν με αυτόν τον τρόπο κοινωνικά. Και τα άλλα, τα μη ράτσας, πεθαίνουν στους δρόμους. Συχνά πιο έξυπνα, πιο τρυφερά και πιο αγαπησιάρικα.
Όταν βλέπουμε ένα μικρό ζωάκι στο δρόμο, να είμαστε σίγουροι ότι μετράει ώρες. Δεν υπάρχει καμία ελπίδα για αυτό. Ας ανοίξουμε το σπίτι μας και ας του δώσουμε μια μικρή γωνιά, έστω και προσωρινά. Να φύγει από έξω. Και σε συνεργασία με τους ανθρώπους των φιλοζωικών, να προσπαθήσουμε να του βρούμε ένα μόνιμο σπίτι. Είναι δύσκολο αλλά όχι ακατόρθωτο. Και αξίζει να προσπαθήσουμε. Να σώσουμε μια ψυχούλα.
Το μικρό του στρατοπέδου, για το οποίο γράφτηκαν αυτά, δεν υπάρχει πια. Έζησε σε αυτόν τον κόσμο μόνο δύο μήνες. Ας προσπαθήσουμε να βοηθήσουμε όσα περισσότερα μικρά αλλά και μεγάλα υπάρχουν έξω χωρίς να περιμένουμε τα πάντα από τις φιλοζωικές. Οι φιλοζωικές αποτελούνται από εθελοντές. Δεν είναι υποχρεωμένοι να κάνουν κάτι. Από την καλή τους την καρδιά δίνουν όλο τους τον εαυτό καθημερινά στον αγώνα εκεί έξω.
Καλό ταξίδι μικρούλι. Δεν σε αφήσαμε να ζήσεις.
από τη Μυρτώ Τζώρτζου, myrto1@hotmail.com