Παρόλο που οι εγκαταλείψεις κατοικίδιων στη χώρα μας καλά κρατούν, εντούτοις δεν είναι λίγοι και εκείνοι που αποφασίζουν να ανοίξουν τις πόρτες του σπιτιού τους για ένα ζωάκι. Ένα ζωάκι που θα τους φέρνει ανέλπιστη χαρά, ευτυχία, και θα αλλάξει για πάντα τις ζωές τους.
Ένα κατοικίδιο όμως έχει και ευθύνες, που συνήθως δεν τις υπολογίζουμε. Ή δεν τις υπολογίζουμε όλες, για να πούμε καλύτερα. H χαρά μας να πάρουμε το ζώο που θέλουμε συχνά μας κάνει να μη σκεφτόμαστε κάποια πράγματα. Ναι, θέλουμε πολύ ένα ζωάκι. Μπορούμε όμως να το έχουμε;
από τη Μυρτώ Τζώρτζου, myrto1@hotmail.com
Το άλφα και το ωμέγα στη φιλοζωία είναι να περνάει το κατοικίδιό μας καλά και να είναι χαρούμενο και ευτυχισμένο. Το νερό και το φαγητό δεν φτάνει για αυτό. Χρειάζεται και εμάς. Την παρέα μας, την αγάπη και τη φροντίδα μας. Χρειάζεται να είμαστε μαζί του και να ασχολούμαστε με αυτό. Αυτό είναι μια κανονική ζωή για εκείνο. Αυτή είναι η σωστή ζωή για αυτό.
Το καθημερινό πρόγραμμα των περισσότερων ανθρώπων απαιτεί από αυτούς να βρίσκονται όλη μέρα εκτός σπιτιού. Αμέτρητες ώρες στη δουλειά, κούραση, κίνηση στους δρόμους και άλλες υποχρεώσεις, το τελευταίο που μας βλέπει είναι το σπίτι μας. Στο οποίο πολλοί καταλήγουμε για να φάμε και να πέσουμε για ύπνο.
Και εδώ έρχεται το πρόβλημα. Μπορούμε να έχουμε, υπό αυτές τις συνθήκες και αντικειμενικά, κάποιο ζώο; Η απάντηση είναι ναι έχοντας όμως κάποια πράγματα στο μυαλό μας. Δείτε ποια είναι αυτά:
1. Διαλέγουμε ζώο ή ράτσα που να “αντέχει” το δύσκολο ωράριό μας
Ένα, για παράδειγμα, μικρό σκυλάκι δεν μπορεί να μένει πολλές ώρες μόνο του. Θα κλαίει, θα στρεσαριστεί και θα κάνει ζημιές. Τα περισσότερα σκυλιά αντιδρούν έτσι όταν δεν θα έχουν τι να κάνουν. Τρελαίνονται από πλήξη και μοναξιά.
Για αυτό μια καλή επιλογή είναι μια γάτα. Οι γάτες είναι πιο ανεξάρτητες, αυτόνομες και τους αρέσει να κάθονται μόνες τους. Σε λογικά βέβαια πλαίσια. Γιατί και αυτές έχουν ανάγκη την ανθρώπινη παρουσία και ας μη το δείχνουν.
Σύμφωνα με τους ειδικούς υπάρχουν και κάποιες ράτσες σκύλων που αντέχουν περισσότερο τη μοναξιά, όπως τα μαλτεζάκια, τα Ακίτα και τα γαλλικά μπουλτόνγκ. Για αυτό πριν αποφασίσετε, συζητήστε πρώτα με τον κτηνίατρό σας.
2. Φτιάχνουμε το πρόγραμμά μας βασισμένο στις ανάγκες του ζώου μας
Δεν παίρνουμε ένα ζωάκι και απλά το αφήνουμε στο σπίτι αλλά προσαρμόζουμε το πρόγραμμά μας στις ανάγκες του. Και φτιάχνουμε ένα νέο πρόγραμμα. Για παράδειγμα: Θέλουμε να πάμε για ποτό με τους φίλους μας μετά τη δουλειά; Περνάμε πρώτα μια βόλτα από το σπίτι για να ταϊσουμε ή να βγάλουμε βόλτα το σκύλο μας.
3. Ενδέχεται να ξοδεύουμε περισσότερα χρήματα από ό,τι υπολογίζουμε
Αν έχετε περίεργο και ακανόνιστο πρόγραμμα στη δουλειά σας, ενδέχεται να υπάρξουν φορές που θα χρειαστείτε κάποιον για να προσέξει το ζώο σας. Αυτό είναι κάτι που αρχικά δεν το υπολογίζουμε αλλά συχνά προκύπτει. Οπότε μην πολυκάνετε οικονομικό προγραμματισμό και μην ξεκινάτε λέγοντας ότι θα δίνετε χ χρήματα. Πάντα είναι περισσότερα από αυτά.
4. Έχουμε κάποιον για τα επείγοντα
Όταν είστε όλη μέρα στη δουλειά, στο σπίτι μπορεί να συμβεί το οτιδήποτε. Και πρέπει κάποιος να τρέξει. Ζωντανός οργανισμός είναι το κατοικίδιό σας και πολλά συμβαίνουν. Ή μπορεί να πρέπει να το πάτε για κάποιο λόγο στο γιατρό αλλά να μη, μπορείτε να αλλάξετε το πρόγραμμά σας. Ποιος θα πάει; Ποιος θα το κάνει; Μια μαμά, μια αδερφή, ένας φίλος, ένας σύντροφος, ένας γείτονας. Όταν έχουμε κατοικίδιο και δουλεύουμε πολύ, θα πρέπει να έχουμε ένα τηλέφωνο που θα πάρουμε αν κάτι προκύψει.
5. Καταλαβαίνουμε πιο δύσκολα αν το ζώο μας δε νιώθει καλά
Αν γυρνάμε σπίτι 12 το βράδυ και είμαστε πτώματα, το τελευταίο που θα καταλάβουμε είναι αν έχει κάτι το ζωάκι μας. Όταν ασχολούμαστε ελάχιστα μαζί του, είναι λογικό κάποια σημάδια που δείχνουν ότι κάτι του συμβαίνει, να μην τα εντοπίσουμε. Και όταν τα εντοπίσουμε, να είναι πλέον αργά. Για αυτό οι έχοντες βαρύ πρόγραμμα πρέπει να είναι διπλά προσεκτικοί.
6. Ίσως χρειαστεί μια συντροφιά
Ακόμα και το πιο μοναχικό ζωάκι, θα υπάρχουν στιγμές που μόνο του θα μελαγχολήσει. Αυτό θα το δείτε συχνά επιστρέφοντας το βράδυ σπίτι. Και θα τριγυρίζει συχνά στο μυαλό σας κάνοντάς σας να νιώθετε ενοχή. Οπότε μάλλον-και καλύτερα-το ένα κατοικίδιο να γίνει δυο.
7. Οι ενοχές, που λέγαμε
Οι περισσότεροι που δουλεύουν όλη μέρα, νιώθουν ενοχές που αφήνουν τόσο πολύ μόνα τα ζωάκια τους. Και μπορεί στην αρχή να μην το σκεφτόμαστε αλλά θα δούμε στην πορεία ότι αυτό είναι κάτι που μας χαλάει τη διάθεση. Για αυτό να ξέρετε, αν λείπετε πολύ εκτός σπιτιού ή πρέπει να πάρετε παρέα στο ζώο σας ή ζήσετε με τις ενοχές.
8. Τηρούμε καθημερινά το ίδιο πρόγραμμα
Αν έχετε μάθει τη μια μέρα να τρώτε μεσημέρι, την άλλη βράδυ ή γενικώς αλλάζετε εύκολα πρόγραμμα, αυτό θα πρέπει να το ξεχάσετε. Είναι πολύ καλύτερο και για εσάς αλλά κυρίως για τo ζώο σας να έχετε ένα συγκεκριμένο πρόγραμμα που θα τηρείτε. Για αυτό φροντίστε να το ταϊζετε την ίδια ώρα και γενικά να κάνετε με αυτό τα ίδια πράγματα ώστε η συμβίωσή σας να είναι απολύτως αρμονική. Να ξέρετε ότι η κανονικότητα για ένα ζώο είναι η ρουτίνα. Οτιδήποτε άλλο του δημιουργεί στρες και το κάνει δυστυχισμένο.